Lyrics Dert - Şiirbaz , Necip Mahfuz

Ayakların yokuşların piyadesi, hangi eldesin? Açılmakta kahrın perdesi Şu tertemiz ellerinden pislik akar efendi Bağır çağır küfür kıyamet Cuma′nın ertesi Tasman öyle uzun değil, belli menzilin Geriye kaçan askerisin en kararlı mevzinin Bu ev sizin, krallığını kurup hüküm sür Ellerine kelepçe vur yapamayıp sevgisiz Camların kaderi kırılmak, biz kırıldıkça kırılmıştık Çekememişlerdi kolundan Besmeleyle başlamıştın sonundan Sorumlusun konumdan Beklenmedik günde çekileceğim yolundan Noktalar hüzün taşır bilirdin elbet En basit mevzuları dahi kenarda seyret Neye meylettiysen yok hakkın or'da kal Yokluğunda belki bilinecektir kıymet [Hook]Yine baştan dert Devir atlar hep Benim içim haşlar seni Bi de dünyaya göğsünle meylet

Ayakların susuşların fedaisi
Ne haldesin? (Hah)
Bozamadın mı ezberi?
Tel üstünde cambazın bozulmakta dengesi
Cesaretin olsa çıkaracaktın dünyandan herkesi

Verdiğin kararlı sözler hiç tutulmadı
İçin dışına vurdu derken kendin kurdun kumpası
Eskiden susardın şimdi küfür dolu kursağın
Bin susuştan evla tabi kendini unutması

Saçların kaderi dökülmek
Biz şarap gibi dökülmüştük
Bağın koptu kökünle
Özünde kuytu köşe memleketli çocuksun
Sanmamak zorundasın dünya dönmekte sözünle

Artık hangi mutluluklar sana vaadedilsin?
İçindeki yangın için sular var edilsin
Sen kimsin ki küçük çocuk
Sana gümüş tepsiyle hayatlar vaadedilsin