Lyrics Dram - Skavlyn

Görünmeyen bir çok olay beni benden aldı
Kör oldularını fark etmeleri çokta geçmi oldu
Yaşattıklarınla anılırlar ki bilirlerde bunu
Bende unutmam hiç birşeyi görürler'de bunu

Şimdi gördüğüm ki onca şeyden ibaretti herşey
Yalanları diz çökerken aklı nerdeydi ki bilmem
Zaman belki maf ederken hayatı çalarken emekleri
Onlara bakarken kör olmaya çalışan beyinleri

Ücra köşelerde kalbin derinliklerinde belki hayatı
Kapıyı çalıp içeri girdim garip bakan adamlar
Güneşin altında eriyen kalıplar
Birer birer yok olurken izliyodum uzaktan

Kafam dağıdık toplamam gereken bi kaç kırıntı
Yaram kabuk tutar çünkü biraz kırıldım
Yaklaşan kıyametin yok olan ben yangınıydım
Bırakta yanılayım bırakta duymayayım

Beni öyle bırakırken bana öyle bakıyorken uzaklaştım
Herşeyden yangın yeriydi bunu bilipte gitmen

Beni öyle bırakırken bana öyle bakıyorken uzaklaştım
Herşeyden yangın yeriydi bunu bilipte gitmen

İçim daraldı birazda gökyüzüne bakmalıydım
Karanlık olan her birşeyden artık kaçmalıydım
Değişen onca şeye ragmen hala hayattayım
Beklemenin anlamı yokken ümidin içindeyim

Zafer belki yakında belki uzakta
Yürüyorum bu yolda ama onlarca tuzak var
Hangi birinin engelini atlamam gerekli
Yada düşünmemem için artık unutmam gerekli

Kendi kendime birşeyler yapmak için uğraşırdım
Dram kokan hayatları yarının umutları olmak
İçin çaba harcayan birinin akılları
Ne kadar çok muhtaçtı bunca inançları

Değer verdiğin tüm herşey değerini bitirdiğinde
Görmen gerekenlere bakıp öyle geçtiğinde
Bilki hatrı kalmamıştır oyalanmam gerekmiyor
Nefret ettiğim ne varki artık gerekmiyor

Beni öyle bırakırken bana öyle bakıyorken uzaklaştım
Herşeyden yangın yeriydi bunu bilipte gitmen

Beni öyle bırakırken bana öyle bakıyorken uzaklaştım
Herşeyden yangın yeriydi bunu bilipte gitmen