Lyrics and translation Sława Przybylska - La Boheme

Z młodych nie wie tu nikt
Jakie były te dni
Dawno już zapomniane
Tamten upojny czas
Gdy na Montmartrze bzy
Pachniały pod oknami

Nie liczyło się nic
Stare schody na strych
I pokoik ubogi
Tam nam płynęły dni
Akt malowałeś ty
Modelką byłam ja

La bohème, la bohème
Ten najszczęśliwszy w życiu czas
La bohème, la bohème
Choć głodny chodził każdy z nas

W kawiarenkach był ścisk
Tłum podobnych jak my
Snuł o sławie marzenia
Że minie dzień lub dwa
A podbijemy świat
Świat wreszcie nas doceni!

Gdy szef kuchni miał gest
Kupił obraz i jeść
Dał zziębniętym artystom
Dookoła pieca tłum
Skandował wiersze i
Już mniej dokuczał głód

La bohème, la bohème
Ten najpiękniejszy w życiu czas
La bohème, la bohème
Geniuszem był tu każdy z nas

Nie chodziło się spać
Całe noce do dnia
Malowałeś pasjami
Szkicując moją pierś
Łagodny bioder łuk
Pomiędzy sztalugami

A gdy wstawał już świt
Starczał nam kawy łyk
Potem w moich ramionach
Szeptałeś: "Kocham cię"
A gdy nadchodził sen
Za oknem wstawał dzień

La bohème, la bohème
To znaczy mieć dwadzieścia lat
La bohème, la bohème
Byliśmy wolni tak jak wiatr

Czas ucieka i gna
Gdy zbłądziłam znów tam
Na to samo poddasze
Ach, wszystko już nie tak
Nie został nawet ślad
Naszych szczęśliwych czasów

Zmienił się stary dom
Inny jest każdy kąt
I ulice nieznane
Nad wszystkim smutku cień
Sztalugi pokrył kurz
I bzy nie kwitną już

La bohème, la bohème
Młodości dni, szalony czas
La bohème, la bohème
Dni, co nie wrócą jeszcze raz

La bohème
Dni, co nie wrócą nigdy już

Из молодых здесь никто не знает
Какими были эти дни
Давно забыто
То опьяняющее время
Когда на Монмартре сирень
Пахло под окнами

Ничего не имело значения
Старая лестница на чердак
И комната бедная
Там у нас текли дни
Акт рисовал ты
Моделью была я

La bohème, la bohème
Это самое счастливое время в жизни
La bohème, la bohème
Хотя голодный ходил каждый из нас

В кафе была давка
Толпа, похожая на нас
Он мечтал о славе мечты
Что пройдет день или два
И мы покорим мир
Мир, наконец, оценит нас!

Когда шеф-повар сделал жест
Купил картину и съел
Дал зябким артистам
Вокруг печи толпа
Скандировал стихи и
Уже меньше мучил голод

La bohème, la bohème
Это самое прекрасное время в жизни
La bohème, la bohème
Гений был здесь каждый из нас

Речь не шла спать
Целые ночи до дня
Ты рисовал страсти
Зарисовывая мою грудь
Мягкий лук бедра
Между мольбертами

А когда уже вставал рассвет
Нам хватило кофе.
Потом в моих объятиях
Ты шептал: "Я люблю тебя".
И когда наступал сон
За окном вставал день

La bohème, la bohème
Это значит быть двадцать лет
La bohème, la bohème
Мы были свободны, как ветер

Время бежит и гнетет
Когда я снова заблудилась там
На тот же чердак
Ах, все уже не так
Не осталось даже следа
Наших счастливых времен

Изменился старый дом
Каждый угол отличается
И улицы неизвестные
Над всем горе тень
Мольберт покрылся пылью
И сирень уже не цветет

La bohème, la bohème
Дни молодости, безумное время
La bohème, la bohème
Дни, которые не вернутся снова

La bohème
Дни, которые не вернутся никогда больше