Lyrics and translation Sławczi feat. RND Beats - GHOST

GHOST

Oo kurwa
Ciężko się piszę tą płytę
Jak musisz opisać każdą rzecz która cię kurwa boli
Obnażyć siebie, pokazać swojego ducha dla słuchacza
A i tak nie każdy to doceni

Już nie wiem jak im mówić, że na nic nie mam siły
W środku jestem zimny choć krzyczę, że chcę ciepła
Czuje tylko ból głośne szybkie bicie serca
To wjeżdża mi na banie razem z duchem tonę w lękach
NieBragga to emocje, które spakowałem w Ep'ke
Chcemy żyć nawijam, że nie możesz się poddawać
Jak mogę Ci to mówić? No i sam potem upadać
Przeczę samemu sobie całe życie już tak mam
Jak nie chcieli ze mną gadać się cieszyłem będąc sam
Potem nagle szukam kumpli byle tylko siedzieć tam
Mama zaczyna się martwić odkąd zacząłem żyć nocą
Trzy lata szukam siebie będąc z nimi myśląc po co
Pierdolą, że nie prawda że wymyślam słowa w liniach
Użalam się nad sobą odkąd odciąłem bez słowa
Ducha wyzionąłem duch za mnie to dziś pisze
Duchem byłem będę, bo wśród ludzi nie istnieje
Bo nawet tego nie chce (nie chce) (nie chce)
Ja wyciągnąłem dłoń ty tam położyłaś serce
Ranić nigdy nie chce (nie chce) (nie chce)
No i jak to wytłumaczyć chyba jestem duchem z sercem
Choć nie chce o nich mówić choć nie chce o nich słyszeć
Wszystko przychodzi samo a ja siebie nie chce widzieć
Duch przeszłości ciągle przypomina o gniewie
Wszystko co było złe żebym znów uwierzył w siebie
W domu nie było ojca przez to szybciej dojrzałem
Mama ciężko pracowała, żebyśmy mieli wszystko
Wszystko co potrzeba nie, żeby się pokazać
Poznałem duży smutek i nie chce już tam wracać
Zapytasz mnie o ojca to odpowiem, że nie żyje
Tamte lata pokazały, że kurwo chuj ci na imię
Ja jestem ten rozbieżny i niezdecydowany
Nie doceniam dobrej dupy, chociaż szmata mnie kopnęła
Zamykam się w pokoju jestem śmieciem bez znaczenia
Samoocena zero tak od zawsze się nie zmienia
Ze mną ciężko jest pogadać się zamknąłem w swoim świecie
To muzyka zagubionych, widzimy się na mecie

ПРИЗРАК

О, блядь
Тяжело писать этот альбом,
Когда нужно описать каждую вещь, которая, блядь, болит,
Обнажить себя, показать свою душу слушателю,
А всё равно не каждый это оценит.

Уже не знаю, как им говорить, что у меня ни на что нет сил,
Внутри я холодный, хоть и кричу, что хочу тепла.
Чувствую только боль, громкое быстрое биение сердца.
Это накрывает меня с головой, вместе с духом тону в страхах.
«НеБрэгга» — это эмоции, которые я упаковал в мини-альбом.
Мы хотим жить, читаю рэп о том, что нельзя сдаваться.
Как я могу тебе это говорить, если сам потом падаю?
Противоречу сам себе, всю жизнь так делаю.
Когда не хотели со мной общаться, радовался, будучи один.
Потом вдруг ищу друзей, лишь бы только быть не одному.
Мама начинает волноваться, с тех пор как я начал жить ночью.
Три года ищу себя, находясь с ними, думая, зачем.
Плевать, что неправда, что выдумываю слова в строках.
Жалел себя с тех пор, как отрезал всех без слов.
Дух испустил, призрак за меня теперь пишет.
Духом был, буду им, ведь среди людей меня нет.
Потому что я даже этого не хочу (не хочу) (не хочу).
Я протянул руку, ты туда положила сердце.
Ранить никогда не хочу (не хочу) (не хочу).
И как это объяснить? Наверное, я призрак с сердцем,
Хоть и не хочу о них говорить, не хочу о них слышать.
Всё приходит само, а я сам себя видеть не хочу.
Дух прошлого постоянно напоминает о злобе.
Всё, что было плохого… Хочу снова поверить в себя.
В доме не было отца, из-за этого быстрее повзрослел.
Мама тяжело работала, чтобы у нас всё было.
Всё необходимое, но не для показухи.
Познал большую печаль и не хочу туда возвращаться.
Спросишь меня об отце, отвечу, что он умер.
Те годы показали, что ты, блядь, хуй по жизни.
Я разбросан и нерешителен,
Не ценю хорошую задницу, хотя шлюха меня и бросила.
Закрываюсь в комнате, я мусор, ничего не значу.
Самооценка на нуле, так было всегда и не меняется.
Со мной тяжело разговаривать, я закрылся в своём мире.
Это музыка потерянных душ, увидимся на финише.