Teatr anatomiczny - Słoń translation in German

Teatr anatomiczny

Panie i Panowie
Dziewczęta i chłopcy
Nie bójcie się, podejdźcie bliżej
Za moment rozpocznie się spektakl inny niż wszystkie
Zanurzymy się w odmętach prawdy na temat ludzkiej natury
Oskórujemy waszą słabość i próżność
Wypatroszymy to, czego nie widzicie
I to, czego nie chcecie widzieć
A wszystko pod bacznym okiem mistrza ceremonii
Jednego, jedynego, niepowtarzalnego Mutylatora

Wyruszam w głąb psychiki, na siłę wbijam w nią palce
Nabrzmiałe wrzody pękają, posoka spływa po masce
Z widowni słychać owację, kurtyna, czas zacząć show
Fakty są podłe i kryją się w mroku jak Karol Kot
Nad salą swąd się unosi, to czysta prawda tak zionie
Biorę ją dzisiaj pod skalpel, na twarz jej zakładam worek
Mówią, że diabła mam w sobie, szczerze mnie śmieszy ich płacz
Zapraszam na wiwisekcję ludzkich perwersji i skaz
Na pierwszy plan wezmę Auschwitz, nieludzki odór i wapno
Ciała jak śmieci, rhh, upchnięte do rowów spycharką
Ciągnie się ponury warkocz tych, co ginęli tam hurtem
Gestapo, gwałcąc kobiety, nie odpuścili staruszce
Więzienie Tuol Sleng, S-21, jak wolisz
Obraz żołnierza jak tłucze o drzewo dzieckiem zza głowy
Czerwoni Khmerzy w Kambodży, w Rwandzie Tutsi i Hutu
Wymordowane rodziny przykryte dywanem szczurów
To tylko drobinka brudu, dosłownie szczypta z naparstka
Na główce szpilki się zmieści cała Nankińska masakra
Popatrz się z bliska, zapraszam, możecie podejść, podziwiać
Prawdę tak zimną, jak śmierć, którą przyniosła Kołyma

To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr
Zbawienia nie ma
Pierwotny strach jak żmija wije się w trzewiach
Nie ma dokąd uciekać
To anatomiczny teatr, huh

Wypływa muł z oczodołów, rozgniata mózg imadło
Twoją harmonię wewnętrzną zakłócę ruskim snuff-porn
W pokoju nóż i wiadro, obraz katorgi, rzeźnia
Oskórowana studentka w jednym z krakowskich mieszkań
Tak jak kornik wwiercam się w twój spokój psychiczny
Chore jednostki to sępy krążące wokół złych myśli
Kazimierz Polus i inni, Henryk Kukuła, Karl Denke
Przy Kolanowskim Joker mi przypomina harcerkę
Ujadam wściekle jak Cerber, szaleje sala, aż miło
Nie cały świat to ściek, jest jeszcze zabawa, wino
Zahacz o karnawał w Rio, lambada, upał i dancing
Shemale z AIDS, GHB, wycięte płuca i nerki
Light Blue lub Givenchy nie zatuszują rozkładu
Wśród much Bogdan Arnold siedzi na swym poddaszu
Portret pełen koszmarów, w powietrzu aromat zwłok
To całe odium przelewam na papier jak polaroid

To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr
Zbawienia nie ma
Pierwotny strach jak żmija wije się w trzewiach
Nie ma dokąd uciekać
To anatomiczny teatr, huh

Trzecia planeta od Słońca, latający psychiatryk
Dechami zabij dziś okna, a drzwi na trzy zamki zamknij
Prawda jest gorzka i wciągam ją przez zwinięty cyrograf
Widownia kocha jak bluzgam, a w szale krwawią mi nozdrza
Ludzkość jest podła, w powietrzu wisi smród i rozkład
Porwana Bułgarka płacze, gdy widzi chuj tirowca
Poczuj jej ból i rozpacz, pięć dni ją męczył sutener
Wygoogluj stadion w Prisztinie - pięć tysięcy sukienek
Postrzegam świat jak kuwetę, trochę gówna i piachu
Polityka jest kurwą, a śmierć to córka dyktatur
Jeśli Bóg patrzy na dół, ciekawe co czuje w trzewiach
Widząc wianuszek z dzieci spętanych drutem do drzewa

To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr, hey, hey
To anatomiczny teatr
Zbawienia nie ma
Pierwotny strach jak żmija wije się w trzewiach
Nie ma dokąd uciekać
To anatomiczny teatr, huh

Anatomisches Theater

Meine Damen und Herren
Mädchen und Jungen
Keine Angst, kommt näher
Gleich beginnt eine Vorstellung wie keine andere
Wir tauchen ein in den Abgrund der Wahrheit über die menschliche Natur
Wir enthäuten eure Schwäche und Eitelkeit
Wir entweiden, was ihr nicht seht
Und was ihr nicht sehen wollt
Alles unter dem wachsamen Auge des Zeremonienmeisters
Des einen, einzigen, unvergleichlichen Mutilators

Ich dringe tief in die Psyche ein, stoße gewaltsam meine Finger hinein
Geschwollene Geschwüre platzen, Eiter läuft über die Maske
Vom Publikum Jubel, Vorhang, Zeit für die Show
Fakten sind hässlich und verstecken sich im Dunkeln wie Karol Kot
Über dem Saal liegt Gestank, so riecht reine Wahrheit
Ich nehme sie heute unter das Skalpell, ziehe ihr einen Sack über den Kopf
Sie sagen, ich hätte den Teufel in mir, ihr Geheule amüsiert mich
Willkommen zur Vivisektion menschlicher Perversionen und Makel
Im ersten Akt: Auschwitz, unmenschlicher Gestank und Kalk
Leichen wie Müll, rhh, mit dem Bulldozer in Gruben geschoben
Ein düsterer Schweif derer, die dort zu Hunderten starben
Die Gestapo vergewaltigte Frauen, verschonte nicht mal die Alten
Gefängnis Tuol Sleng, S-21, wie du willst
Ein Bild eines Soldaten, der ein Kind gegen einen Baum schlägt
Rote Khmer in Kambodscha, in Ruanda Tutsi und Hutu
Ausgelöschte Familien, unter einem Teppich aus Ratten
Nur ein Staubkörnchen, kaum eine Prise aus dem Fingerhut
Auf einer Nadelspitze passt das Massaker von Nanking
Schau genau hin, komm näher, bewundern kannst du
Wahrheit so kalt wie der Tod, den Kolyma brachte

Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater
Es gibt keine Rettung
Urängste winden sich wie Schlangen in den Eingeweiden
Kein Entkommen
Das ist das anatomische Theater, huh

Schlamm quillt aus den Augenhöhlen, ein Schraubstock zerdrückt das Gehirn
Dein inneres Gleichgewicht störe ich mit russischem Snuff-Porn
Im Raum ein Messer und ein Eimer, Bild der Qual, Schlachthaus
Eine geschundene Studentin in einer Krakauer Wohnung
Wie ein Käfer bohre ich mich in deinen seelischen Frieden
Kranke Individuen sind Geier, die um böse Gedanken kreisen
Kazimierz Polus und andere, Henryk Kukuła, Karl Denke
Bei Kolanowski erinnert mich der Joker an eine Pfadfinderin
Ich belle wütend wie Cerberus, der Saal tobt, es ist schön
Nicht die ganze Welt ist ein Sumpf, es gibt auch Spaß, Wein
Erwähne den Karneval in Rio, Lambada, Hitze und Tanz
Shemale mit AIDS, GHB, herausgeschnittene Lungen und Nieren
Light Blue oder Givenchy übertünchen den Verfall nicht
Unter Fliegen sitzt Bogdan Arnold auf seinem Dachboden
Ein Porträt voller Albträume, in der Luft der Duft von Leichen
All diesen Hass gieße ich auf Papier wie ein Polaroid

Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater
Es gibt keine Rettung
Urängste winden sich wie Schlangen in den Eingeweiden
Kein Entkommen
Das ist das anatomische Theater, huh

Dritter Planet von der Sonne, fliegendes Irrenhaus
Verriegel heute die Fenster, die Türen mit drei Schlössern
Wahrheit ist bitter, ich ziehe sie ein durch den gerollten Teufelspakt
Das Publikum liebt es, wenn ich rotze, im Wahnsinn bluten meine Nasenlöcher
Die Menschheit ist abscheulich, in der Luft hängt Gestank und Verfall
Eine entführte Bulgarin weint, als sie den Schwanz des Tirovci sieht
Spür ihren Schmerz, fünf Tage quälte sie ein Zuhälter
Google das Stadion in Pristina – fünftausend Kleider
Ich sehe die Welt wie ein Katzenklo, etwas Scheiße und Sand
Politik ist eine Hure, der Tod die Tochter der Diktaturen
Wenn Gott hinabsieht, frage ich mich, was er in seinen Eingeweiden fühlt
Wenn er einen Kranz aus Kindern sieht, mit Draht an Bäume gebunden

Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater, hey, hey
Das ist das anatomische Theater
Es gibt keine Rettung
Urängste winden sich wie Schlangen in den Eingeweiden
Kein Entkommen
Das ist das anatomische Theater, huh