Lyrics and translation TEDE feat. Sir Mich - Chorizzo

Chorizzo

Ciemne chmury pojawiły się nade mną
Czułem, że ziemia zatrzymała się w miejscu
Serce przestaje bić, telefon przestaje dzwonić
Ludzie przestają mnie poznawać, kumple przestają być kumplami
Było naprawdę źle, nie wiedziałem, gdzie jestem i po co

Wtedy w 2009, byłem Polska, 70 lat wcześniej
Byłem Warszawa, ty byłeś Londyn, wierzyłem, że mnie wesprzesz, bezskutecznie
Bez przesadnych analogii, choć mógłbym je robić i do lat następnych
Kolesie wtedy mnie wspomóc mogli, finalnie byłem żołnierzem wyklętym

Tą metaforą mógłbym ugrać sporo wiesz, kurwa, przecież umiem ubrać to w słowo
Nastroje społeczne, które odczuwasz można przekuwać na sprzedaż sklepową
Ja grałem solo bo nikt mnie nie wsparł
Niejeden się zesrał, tamci kolesie
Byłem jak Polska, 70 lat wcześniej, kozłem ofiarnym, był czarny wrzesień

Jest ekstra, mam się świetnie, mogę mówić o tym i jawnie z nich szydzić
Wiem kto był ze mną, a kto tu nie stał, kto coś zrobił, a kto na co liczył
Mówią, "Tede, miałeś racje w tekstach, sam wiesz, wspieraliśmy cię w głębi"
Dla mnie to pizdy co większość odpadnie, a na ich miejsce przyjdą następni

Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, i przyjdą następni

Będą się pruć, że rapuje o niczym
A jak już o czymś - odgrzewam kotlet
Myślę trzeba patrzeć prawdzie w oczy
Mówić o tym co złe i dobre
Rap jest o życiu, tak mi tu wpajają te cale lata jak tym się tu param
To moje życie wam daje do bitu jak ktoś nie kmini tu niech wypierdala

Więc cała chmara tych marnych raperzyn w tamtym momencie widziała swe szanse
Poza penerem byli pseudo penerzy, między drzwi i framuge wsadzali swe palce
Nie pytaj jak to, byli jak plankton, jak pasożyty bo chcieli coś ugrać
Podpięci w walce, gotowa trumna i krwi czuli smak, smak gówna

Samotnie mogli mnie cmoknąć jedynie, jedyna szansa to rzucić się stadnie
Znasz jebanie o jedności i sile, tyle o nich mogę mówić dokładnie
Dziś tych ludzi spotykam po latach, fakt, nie, to oni mnie widzą
I na koncercie nie wejdą na backstage, bo moje chorizzo pokazuje gdzie drzwi są

Co, co, co, moje chorizzo pokazuje gdzie drzwi są
Co, co, co, moje chorizzo pokazuje gdzie drzwi są
Co, co, co, moje chorizzo pokazuje gdzie drzwi są
Co, hej, wypierdalaj ladacznico

Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, następni
Ta, przyjdą następni, i przyjdą następni

Чоризо

Темные тучи сгустились надо мной,
Я чувствовал, земля ушла из-под ног.
Сердце замерло, телефон молчал,
Люди не узнавали, друзья отвернулись.
Было по-настоящему хуево, я не понимал, где я и зачем.

Тогда, в 2009-м, я был как Польша на 70 лет раньше.
Был Варшавой, ты — Лондоном. Верил, что поддержишь, но тщетно.
Без лишних аналогий, хотя мог бы их плодить до следующих лет.
Кореша тогда могли бы меня поддержать, но в итоге я стал проклятым солдатом.

На этой метафоре я мог бы много поднять, блядь, ведь я умею завернуть в слова.
Общественные настроения, которые ты ощущаешь, можно конвертировать в продажи.
Я играл в одиночку, потому что меня никто не поддержал.
Не один обосрался, эти типы...
Я был как Польша 70 лет назад, козлом отпущения, был черный сентябрь.

Сейчас все зашибись, у меня все отлично, я могу говорить об этом открыто и насмехаться над ними.
Я знаю, кто был со мной, а кто тут не стоял, кто что сделал, а кто на что рассчитывал.
Говорят: «Теде, ты был прав в текстах, мы тебя поддерживали в глубине души».
Для меня это пиздаболы, большинство отсеется, а на их место придут следующие.

Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, и придут следующие.

Будут выебываться, что я читаю ни о чем.
А если уже о чем-то, то подогреваю котлету.
Думаю, нужно смотреть правде в глаза.
Говорить о том, что плохо, а что хорошо.
Рэп — это жизнь, так мне тут вбивают в голову все эти годы, пока я тут балуюсь.
Это моя жизнь, которую я отдаю биту. Если кто-то не врубается, пусть выметается.

И вот вся эта кодла жалких рэперков в тот момент увидела свой шанс.
Помимо настоящего пидора, были еще и псевдопидоры, сующие свои пальцы между дверью и косяком.
Не спрашивай как, но они были как планктон, как паразиты, потому что хотели урвать кусок.
Втянутые в борьбу, готовый гроб и вкус крови, вкус говна.

В одиночку они могли меня только лизнуть, единственный шанс был — наброситься стаей.
Знаешь, эти пиздежи о единстве и силе — вот и все, что я могу о них сказать.
Сегодня я встречаю этих людей спустя годы, вернее, это они видят меня.
И на концерте они не попадут за кулисы, потому что мой чоризо показывает им, где дверь.

Что, что, что, мой чоризо показывает им, где дверь.
Что, что, что, мой чоризо показывает им, где дверь.
Что, что, что, мой чоризо показывает им, где дверь.
Что, эй, пиздуй отсюда, подстилка!

Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, следующие.
Ага, придут следующие, и придут следующие.