Oi! Młodzież '98 - The Analogs translation in Russian

Oi! Młodzież '98

Oi!

Gdy byłem bardzo mały i o tym nie wiedziałem
Myślałem, że kimś będę, bo marzenia miałem.
Rodzice byli w pracy, a ja wcześniej w domu.
Wypiłem w parku wino nie mówiąc nic nikomu.
Było jakoś dziwnie i puściłem pawia.
Czy to był początek to mnie zastanawia.
W szkole jako gówniarz skroiłem dwa zety
I zamiast balonowej kupiłem sobie pety.

To tacy jak ja są esencją tych ulic i brudnych bram.
W szarości tramwajowej potrafią wesoło spędzać wolny czas.
To nasze ciężkie buty, to uśmiechnięte gęby,
To wybryki chuligańskie, to wybite zęby.
Czasem radośni, a czasem wredni.
To my Oi! Młodzież idziemy tędy.

Byłem trochę starszy, skroiłem sobie glany.
Wszyscy mieli pecha gdy byłem pijany.
W domu, jak to w domu - nie ma zrozumienia,
Dlatego z dnia na dzień szukałem rozluźnienia.
Często starym na złość spierdalałem z chaty.
Zawsze gdy wracałem dostawałem baty.
Kiedyś pannę piękna o blond włosach poznałem,
Lecz kurwa na Jarocin pojechała z hipisami.

To tacy jak ja są esencją tych ulic i brudnych bram.
W szarości tramwajowej potrafią wesoło spędzać wolny czas.
To nasze ciężkie buty, to uśmiechnięte gęby,
To wybryki chuligańskie, to wybite zęby.
Czasem radośni, a czasem wredni
To my Oi! Młodzież idziemy tędy. (Oi!)

Byłem już starszy, porwałem Volkswagen.
Wtedy nie wiedziałem, że nigdzie nie dojadę.
Później w poprawczaku chciałem pakerować,
No i chwilę później zacząłem grypsować.
Miałem dwie kropy i inne tatuaże.
Nie przyszło mi do głowy że to już się nie zmaże.
Byłem samotny nie miałem już domu.
Nie chciałem pracować na składnicy złomu.

To tacy jak ja są esencją tych ulic i brudnych bram.
W szarości tramwajowej potrafią wesoło spędzać wolny czas.
To nasze ciężkie buty, to uśmiechnięte gęby,
To wybryki chuligańskie, to wybite zęby.
Czasem radośni, a czasem wredni.
To my Oi! Młodzież idziemy tędy.

Kiedyś na ślepo wierzyłem idolom,
Ale zmądrzałem i czas ich pochłonął.
W życiu spotkałem ludzi nieżyczliwych.
Spotkałem Oi! Młodzież i jestem szczęśliwy.
Kiedyś ktoś mnie nazwał okrutnym szaleńcem,
A ja wtedy byłem zaledwie pomyleńcem.
Teraz na ulicy stoję pewny siebie,
Nie wiem czy na ziemi, czy już jestem w niebie.

To tacy jak ja są esencją tych ulic i brudnych bram.
W szarości tramwajowej potrafią wesoło spędzać wolny czas.
To nasze ciężkie buty, to uśmiechnięte gęby,
To wybryki chuligańskie, to wybite zęby.
Czasem radośni a czasem wredni.
To my Oi! Młodzież idziemy tędy. (Oi!)

Ой! Молодёжь '98

Ой!

Когда я был совсем мал и не знал об этом,
Думал, что кем-то стану, ведь мечты имел я.
Родители на работе, а я раньше дома.
Выпил в парке вино, никому не сказав.
Было как-то странно, и я пустил паву.
Было ли это началом, меня удивляет.
В школе как сопляк спёр две сотки
И вместо шариков купил себе сигареты.

Такие как я — суть этих улиц и грязных подъездов.
В трамвайной серости умеем весело проводить свободный время.
Это наши тяжёлые ботинки, это улыбчивые морды,
Это хулиганские выходки, это выбитые зубы.
Иногда весёлые, а иногда злые.
Это мы, Ой! Молодёжь, идём сюда.

Был я чуть старше, спёр себе гриндерсы.
Всем не везло, когда я был пьян.
Дома, как дома — нет понимания,
Поэтому с каждым днём искал я расслабления.
Часто назло старикам сбегал из дома.
Всегда, когда возвращался, получал тумаки.
Однажды красивую девушку с blond волосами повстречал,
Но блядь на Яроцин уехала с хиппи.

Такие как я — суть этих улиц и грязных подъездов.
В трамвайной серости умеем весело проводить свободный время.
Это наши тяжёлые ботинки, это улыбчивые морды,
Это хулиганские выходки, это выбитые зубы.
Иногда весёлые, а иногда злые
Это мы, Ой! Молодёжь, идём сюда. (Ой!)

Был я уже старше, угнал Фольксваген.
Тогда не знал я, что никуда не доеду.
Потом в колонии хотел качать мышцы,
Ну и чуть позже начал я грызть гранит.
Имел две точки и иные татуировки.
Не пришло в голову, что это не смоется.
Был одинок, не имел уже дома.
Не хотел работать на свалке металлолома.

Такие как я — суть этих улиц и грязных подъездов.
В трамвайной серости умеем весело проводить свободный время.
Это наши тяжёлые ботинки, это улыбчивые морды,
Это хулиганские выходки, это выбитые зубы.
Иногда весёлые, а иногда злые.
Это мы, Ой! Молодёжь, идём сюда.

Когда-то слепо верил я идолам,
Но поумнел, и время их поглотило.
В жизни встречал людей недоброжелательных.
Встретил Ой! Молодёжь, и я счастлив.
Кто-то назвал меня жестоким безумцем,
А я тогда был всего-то полоумным.
Теперь на улице стою уверенный в себе,
Не знаю, на земле ли, или уже в раю.

Такие как я — суть этих улиц и грязных подъездов.
В трамвайной серости умеем весело проводить свободный время.
Это наши тяжёлые ботинки, это улыбчивые морды,
Это хулиганские выходки, это выбитые зубы.
Иногда весёлые, а иногда злые.
Это мы, Ой! Молодёжь, идём сюда. (Ой!)