Lyrics and translation VNM - Mirror Error feat. Klaudia Szafrańska

Mirror Error feat. Klaudia Szafrańska

Która to? Dwadzieścia nieodebranych, ej skąd to
Ciemny, zapomniałem dać alarmu na dziewiątą
Idę się ogarnąć, wracać na kwadrat już pora
Ale patrzę w lustro i odbicie przypomina dziwnie wzburzoną kamieniem taflę jeziora
Czy to sen jeszcze? Przechodzą mnie, wciąż dreszcze
Jak wtedy kiedy we śnie widziałem chirurgów w maskach, jeden z nich mi ciął szczękę
A najstarszy się patrzył, pamiętam go, był tam ordynatorem
Dla niego byłem mięchem pod kosę na stole
Dlatego we śnie oglądałem z radością jak płonie
A ta panna po koncercie była ładna, wypiliśmy trochę w hotelu
Opowiedziała mi o swoim nieudanym związku, obecnie jej serce jest trochę jak czeluść
Jej były tam był kiedy grałem, pomyślała, że chcę go zniszczyć
Z klubu wyszliśmy tak, żeby to widział, nic nie zrobiliśmy, pozwoli mu tak myśleć
Byłem dla niej terapeutą tylko, ktoś taki przydałby się mnie i Ciemnemu
W tym szalonym śnie, dzwonił do mnie z pracy, akurat ciekawe czemu
Mam nadzieję, że wie, obojętnie co by się nie działo robimy stary schemat
I wygrywamy dopóki widzi we mnie przyjaciela a nie VNM'a

Patrzę w lustro ale wzrok jest obcy
Nie rozumiem może co myślę
Widzę siebie ale to nie moje oczy
Patrzą na mnie ale znają mnie
I mówią mi kim jestem
I to nie to co wiem o sobie
Ale ufam im
Jutro zostawcie mnie

Zwrotka 2:
Widziałem światło we śnie, miliardy małych płomieni
To moje całe życie i marzę wtedy, żeby to światło nie przestało się mienić
Bo w końcu jest piękne, czekałem na to eony
Do tego momentu mój kolor nadziei był bladozielony
Po moim monologu słyszałem rodziców, ich dialogi
Mówili o moim życiu na scenie, ono ich dziecko na stałe odebrało im
I zanim czas nasze oczy zaćmi, chcieliby radę jakąkolwiek dać mi
Bo dla nich ciągle jestem tym małym Tomkiem, z nagrania ze szpulowej taśmy
Później widziałem Denvera, mojego przyjaciela połowę życia
Opowiadał o moim związku z moją drugą połową życia który też trwa już połowę życia
Tak poszarpany jak flashbacki z liceum, że uwziąłem się na tamtą panią
Musiałem zaznaczyć swoją pozycję w grupie, pech, że wypadło na nią
I śnił mi się też jeden z fanów, dla niego byłem wzorem, mentorem
I pytał mnie o radę jak raper rapera, ciekawe czy stała się napędowym motorem dla jego kariery
Jak whisky i hajs, dla karierowiczki z klubu
Co ją pewnie bym zrobił tam, gdyby nie barman co nas obcinał, odpuściłem ten wyścig szczurów ta

Refren

Zwrotka 3

I śnił mi się też, mój kumpel Mes i nasza gadka o etosie pracy
Po której jeśli mamy ochotę się napić, to mamy sto procent racji
Dlatego Antek i Krug gdybym zapomniał przypomną mi o tym i to jeszcze nie raz
Z pogubionych kart, będziemy jeszcze pewnie się śmiać
Ciągle stoję przed lustrem, czuję teraz jakby było weneckie
Po drugiej stronie te postacie ze snu mówią mojemu odbiciu kim naprawdę jestem
Na moje wyobrażenie siebie każda z nich ma antidotum
I nie wiem czy jestem tym pewnym tak siebie raperem czy sumą obrazów z ich oczu
Czuję się jakby w głowie coś różne spajało jaźnie mi
I nie jestem już pewien kim jestem zupełnie jak Cloud z Final Fantasy
W ogóle jak to się stało, że spotkało to właśnie mnie? Mnie - narcyza i egoistę
Widziałem wszystko czarno na białym a teraz to przezroczyste
Chcę znowu czuć prostoty piękno, chcę znowu wiedzieć o sobie jedno
Ta niewiedza to jest błogosławieństwo, zaraz wszystkie ściany mego mikrokosmosu pękną
Jak wrócę do domu położę się, wezmę xanax i w końcu się wyśpię
Niech taki sam sen teraz innym się przyśni, mnie niech opuści w zamian

Ошибка Зеркала (feat. Klaudia Szafrańska)

Который час? Двадцать пропущенных, эй, откуда?
Темно, забыл поставить будильник на девять.
Иду собираться, пора возвращаться на хату.
Но смотрю в зеркало, и отражение странно напоминает взбаламученную камнем гладь озера.
Это ещё сон? Меня пробирает дрожь.
Как тогда, когда во сне видел хирургов в масках, один из них резал мне челюсть.
А старший смотрел, помню его, он был там заведующим.
Для него я был мясом под нож на столе.
Поэтому во сне я с радостью смотрел, как он горит.
А та девчонка после концерта была хороша, мы немного выпили в отеле.
Рассказала мне о своих неудачных отношениях, сейчас её сердце словно бездна.
Её бывший был там, когда я играл, она подумала, что я хочу его уничтожить.
Из клуба мы вышли так, чтобы он видел, ничего не делали, пусть так думает.
Я был для неё всего лишь терапевтом, такой же пригодился бы мне и Темноте.
В этом безумном сне он звонил мне с работы, интересно, зачем.
Надеюсь, он знает, что бы ни случилось, мы действуем по старой схеме.
И побеждаем, пока он видит во мне друга, а не VNM.

Смотрю в зеркало, но взгляд чужой.
Не понимаю, о чём думаю.
Вижу себя, но это не мои глаза.
Смотрят на меня, но знают меня.
И говорят мне, кто я.
И это не то, что я знаю о себе.
Но я им доверяю.
Завтра оставьте меня.

Куплет 2:
Видел свет во сне, миллиарды маленьких огоньков.
Это вся моя жизнь, и я мечтаю, чтобы этот свет не переставал мерцать.
Ведь он прекрасен, я ждал этого вечность.
До этого момента мой цвет надежды был бледно-зелёным.
После моего монолога слышал родителей, их диалоги.
Говорили о моей жизни на сцене, она, их ребёнок, навсегда отняла меня у них.
И прежде чем время затуманит наши глаза, хотели бы дать мне хоть какой-то совет.
Ведь для них я всё ещё тот маленький Томек, с записи на бобинной ленте.
Потом видел Денвера, моего друга, половину жизни.
Он рассказывал о моих отношениях с моей второй половинкой, которые тоже длятся уже полжизни.
Так рвано, как флешбеки из лицея, что я взъелся на ту девчонку.
Должен был обозначить свою позицию в группе, не повезло, что выпало на неё.
И снился мне ещё один фанат, для него я был примером, наставником.
И спрашивал меня совета, как рэпер рэпера, интересно, стал ли он движущей силой его карьеры.
Как виски и деньги для карьеристки из клуба.
Которую я бы, наверное, там и снял, если бы не бармен, который нас палил, я сошёл с этой крысиной гонки.

Припев

Куплет 3

И снился мне мой приятель Мес и наш разговор о трудовой этике.
После которого, если нам хочется выпить, то мы на сто процентов правы.
Поэтому Антек и Круг, если я забуду, напомнят мне об этом ещё не раз.
Над потерянными картами мы ещё, наверное, посмеёмся.
Всё ещё стою перед зеркалом, чувствую теперь, будто оно венецианское.
По ту сторону эти персонажи из сна говорят моему отражению, кто я на самом деле.
На моё представление о себе у каждого из них есть противоядие.
И я не знаю, тот ли я уверенный в себе рэпер или сумма образов из их глаз.
Чувствую, будто в голове что-то связывает воедино мои «я».
И я уже не уверен, кто я, совсем как Клауд из Final Fantasy.
Вообще, как так получилось, что это случилось именно со мной? Со мной - нарциссом и эгоистом.
Видел всё чёрно-белым, а теперь это прозрачно.
Хочу снова чувствовать красоту простоты, хочу снова знать о себе одно.
Это незнание - благословение, сейчас все стены моего микрокосмоса рухнут.
Как вернусь домой, лягу, возьму ксанакс и наконец высплюсь.
Пусть такой же сон теперь приснится другим, меня пусть он покинет взамен.