Lyrics Nie Możemy Być Ze Sobą - Verba

Nie możemy być ze sobą, grube mury dzielą nas.
Nie możemy porozmawiać, musi minąć jakiś czas.
Wierzę w to, że wytrzymamy nigdy już nas nie rozdzielą.
Będę czekać na Ciebie z nadzieją./

1)
On życie na bogato, pięknie jak w raju.
Na Instagramie fotki z wypadu do Dubaju.
Relacje z imprez się żyje zajebiście.
Auta po lifcie i panny po lifcie.
Ona - dom skromny, bez szansy na poprawę.
Typ dziewczyny co naukę stawia nad zabawę.
Bo to jedyna opcja by wyrwać się z małego miasta,
Gdzie brak pracy i beznadzieja totalna.
On też tam mieszka, taka lokalna szlachta.
Raczej nie lubiany, nikt nie lubi cwaniactwa.
Nie ufają mu, bo wiedzą czym się zajmuje.
Taki typ zwykle akceptacji nie zyskuje.
Trafiła na niego na mieście, normalnie
Zagadał do niej jak do każdej - odważnie.
Zapraszał na kawę, prawił komplementy.
Ale odmówiła, wieczór mam zajęty.

Nie możemy być ze sobą, grube mury dzielą nas.
Nie możemy porozmawiać, musi minąć jakiś czas.
Wierzę w to, że wytrzymamy nigdy już nas nie rozdzielą.
Będę czekać na Ciebie z nadzieją./

2)
On namierzył jej adres i zdobył numer.
Czemu taki jest uparty?
Ona tego nie rozumie,
Dobrze wie jaką typ ma opinie.
Skończy się boleśnie, co zaczyna się niewinnie.
Nie mogła się opędzić od jego flirtów
W końcu przestała słuchać własnego instynktu.
Ciągle do niej pisał,
I wtedy się złamała.
Dała się nareszcie przekonać do spotkania.
Przyjechał po nią zajebistą bryką,
Z głośną muzyką, wydechy pięknie ryczą.
Było blisko więc zabrał ją nad morze.
Klimat wakacyjny, na sopockim molo, wiatru powiew.
To była dla niej najpiękniejsza randka.
Wkrótce po tym zawinęli go za udział w jakiś wałkach.
Ona nie wie teraz co ma o tym myśleć.
I tylko czeka kiedy w końcu wyjdzie.

Nie możemy być ze sobą, grube mury dzielą nas.
Nie możemy porozmawiać, musi minąć jakiś czas.
Wierzę w to, że wytrzymamy nigdy już nas nie rozdzielą.
Będę czekać na Ciebie z nadzieją./