Lyrics and translation Verba - Młode Wilki X

Młode Wilki X

Ooo, teraz odchodzę, właśnie się żegnamy (się żegnamy)
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy (spotkamy)

Te jesienne liście, które mówią, że coś się skończyło
Fotografia przemijania w szarym kadrze zatrzymana
Te jesienne liście, co nie dawno szeleściły
Tak radośnie, by już nawet nie doczekać zimy
Teraz umierają, ale tak widocznie ma być
Przecież wiosna, po tych chłodach musi się pojawić
Upadamy, żeby powstać przez to, jak mówiły młode wilki
"Czasem przegrana to zwycięstwo"
Motocykl czeka, chodź w tę aurę nikt nie jeździ
Krople deszczu znaczą część po części
Samotny wilk pilnuje terytorium
Jeden błąd i czeka ciebie pandemonium

A Ty mu wytłumacz, czemu w tej scenerii
Nie ma jego, jego Pana kochanego
Już zaśniedział grawer jego imienia
A jego dziewczyna ma z tym motorem złe wspomnienia
Cierpi, życie wypada jej z rąk
Momentami myśli o tym, żeby odejść stąd
Motocykla za to wszystko nienawidzi
Bo niebo teraz czeka, a piekło teraz szydzi

Szpitalna sala co pamięta nie jedną śmierć
Ona pochylona, przytula się
Przy nim skulona chce mu tyle powiedzieć
Ale śpiączka od dwóch lat zabija nadzieje
Czeka przez te lata, chodź rodzina naciskała
"Ułóż sobie życie z kimś, nie poradzisz sobie sama"
Nie słuchała ich, no bo kocha go nad życie
"Zapalcie iskrę wiary, a nie zapalacie znicze!"

Ooo, teraz odchodzę, właśnie się żegnamy
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy

Wiatr niesie liście, by upadły za moment
Uwierz mi, idziemy w tą samą stronę
Świat cały w deszczu pędził wokół
Tak wyglądał tamten dzień, ona patrzyła z boku

On i ona na motorach, pusta droga, czasu szkoda
Ta pogoda, nagle woda, poszedł ślizgiem, nie panował
Szybka pomoc, akcja, reanimacja, wciąż oddycha
Dzięki sprzętom, które nigdy nie są na wakacjach

Podpisałeś papier, by być dawcą honorowym
Że będziesz sam w potrzebie to nie przyszło Ci do głowy
Lekarze mówią "jego serce bić przestaje"
Więc nagle ona stwierdza, że swe serce mu oddaje
Podpisała dokumenty, jest już dawcą
Wsiadła na motor, który był jego oprawcą
"Zaraz zginę, oddaje Ci część mnie, opiekuj się naszą córką"
"Ona teraz potrzebuje Cię!"

Ooo, teraz odchodzę, właśnie się żegnamy
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy
Ooo, teraz odchodzę, właśnie się żegnamy
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy

Na peryferiach miasta jest mały cmentarz
Tu spoczywa ktoś, kogo należy pamiętać
Gdy usłyszysz tu, motoru silnik
Wiedz, że odwiedzają ją młode wilki
Kim jest dziewczyna o której jest ta historia?
Tu mała dziewczynka w górę spogląda
To twoja mama, która jak nikt wcześniej
Z miłości oddała mi własne serce...

Verba, 2013

Молодые Волки X

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся (прощаемся)
Ооо, я очень боюсь, потому что мы больше не увидимся (не увидимся)

Эти осенние листья, которые говорят, что что-то закончилось
Фотография уходящего момента, застывшая в сером кадре
Эти осенние листья, которые совсем недавно шелестели
Так радостно, что даже не дождались зимы
Теперь умирают, но так, видимо, и должно быть
Ведь весна, после этих холодов, должна появиться
Мы падаем, чтобы подняться, ведь, как говорили молодые волки,
"Иногда поражение — это победа"
Мотоцикл ждет, хотя в такую погоду никто не ездит
Капли дождя отмечают часть за частью
Одинокий волк охраняет территорию
Одна ошибка, и тебя ждет пандемониум

А ты ему объясни, почему в этой обстановке
Нет его, его любимого Хозяина
Уже потускнела гравировка его имени
А у его девушки с этим мотоциклом плохие воспоминания
Страдает, жизнь ускользает из ее рук
Порой думает о том, чтобы уйти отсюда
Мотоцикл за все это ненавидит
Ведь небо теперь ждет, а ад теперь насмехается

Больничная палата, которая помнит не одну смерть
Она склонилась, обнимает его
Свернувшись возле него, хочет ему столько сказать
Но кома уже два года убивает надежду
Ждет все эти годы, хотя семья настаивала:
"Устрой свою жизнь с кем-то, ты не справишься одна"
Не слушала их, ведь любит его больше жизни
"Зажгите искру веры, а не зажигайте свечи!"

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся
Ооо, я очень боюсь, потому что мы больше не увидимся

Ветер несет листья, чтобы они упали через мгновение
Поверь мне, мы идем в одном направлении
Весь мир в дожде мчался вокруг
Так выглядел тот день, она смотрела со стороны

Он и она на мотоциклах, пустая дорога, времени жаль
Эта погода, вдруг вода, пошел юзом, не справился
Скорая помощь, действие, реанимация, всё ещё дышит
Благодаря аппаратам, которые никогда не бывают в отпуске

Ты подписал бумагу, чтобы быть почетным донором
Что сам будешь в нужде, тебе в голову не пришло
Врачи говорят: "Его сердце перестает биться"
Тогда она вдруг решает, что отдаст ему свое сердце
Подписала документы, уже стала донором
Села на мотоцикл, который был его палачом
"Сейчас я погибну, отдаю тебе часть себя, позаботься о нашей дочери"
"Она сейчас нуждается в тебе!"

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся
Ооо, я очень боюсь, потому что мы больше не увидимся
Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся
Ооо, я очень боюсь, потому что мы больше не увидимся

На окраине города есть маленькое кладбище
Здесь покоится тот, кого нужно помнить
Когда услышишь здесь звук мотора
Знай, что ее навещают молодые волки
Кто эта девушка, о которой эта история?
Тут маленькая девочка смотрит вверх
Это твоя мама, которая, как никто прежде,
Из любви отдала мне свое сердце...

Verba, 2013