Lyrics Kaitu - Zulya

Син кайткан шәһәрнең
Калмаган дәшәре:
Дәртме ул, мәхшәрме –
Тукталышта?
Тугарма җаныңны,
Бу – шәһәр кануны:
Ул сине танымый,
Юк, ялгыш та.

Һәм монда синнән тыш,
Бары кич, бары кыш
Тын ала сулыгып.
Бу – кайту тынлыгы.

Бу – кайту бәясе:
Син кочак җәясең –
Тарттырып җәясен
Ерактан ук
Сагая үткәнең:
Син инде бүтәнме?
Үзгәрдең? күптәнме?
Бу хакта, юк,
Дәшмә, бер сүз дәшмә.
Кем ул? көрме? яшьме?
Кем ул? тиң көндәшме?
Көн хакиме –
Кем ул? җил кубарып,
Син атлыйсың бары.
Ул күпкә югары,
Әллә кимме?

Ләкин син, асылда,
Инде бу фасылда
Узышлардан гарык.
Бу – кайту нибары.

Бу кайту, һәм ул да –
Син калдырган юлда
Юнәлеше булган
Исемсезлек.
Бу – дәртнең сүрәне,
Бу – соңгы сөрәнең,
Ул шуңа күрәме
Кискен сүзле.

Ләкин, күр, еракта
Яктылык тарата
Кемнеңдер көйрәтеп
Калдырган йөрәге.