Lyrics Kadın - Şiir!

"ve her hikaye bir kadınla başlar."

O bana umut etmeyi ögretti en karanlık günde bile
Direnmeyi bütün devire,hapsolmamayı dünlerime
Düzeltti yakalarımı,kurdugum her cümlemi ve
Katlandı senelerce beni doyurmak külfetine

Büyümeyi ögretti eksilmeden
Hala bi ruhumuz var iken ölüme teslim neden?
Ki vakti geldiginde sessiz gider sessiz gelen
Bu yüzden gece üçte yollardayız resmin ve ben

Sen uyurken

Evimi geride bırakıp evime dönmek zorundayım
Bu son olsun'ların sonundayım
Hıh,tamam bıraktım somurtmayı
Yine de bil ki sensiz yolum kayıp

Kasetler saklıyorum en sevdigin ceketimin cebinde
Neşet'imi aç gece bitince dinle
Burda her şey bildigin gibi
Kozmopolitan akbabalar cesedimin peşinde

Bir kadın geziyor
Zihnimin sokaklarında
(sabaha dek)

Bir kadın geziyor
Zihnimin sokaklarında
(sabaha dek)

O bana umut etmeyi ögretti en karanlık günde bile
Direnmeyi bütün devire,hapsolmamayı dünlerime
Düzeltti yakalarımı,kurdugum her cümlemi ve
Katlandı senelerce beni doyurmak külfetine

Her ana sarılıyorum yalvarırcasına
Sevişirken boynunu kavramak
Varolmaya dair her ne varsa bir an kavramışcasına
Mesafeleri dahi tavlamışcasına

Nedir bu kalp ritmimi aksettiren kasvetli dert?
Ne zaman özgürlüge hasret biter?
Yalancı hazretleri hazmetti her körpe zihin
Büyüyüp ilk günahtan bahsettiler

Oysa tenin dokunaklı bir mektubun mavi zarfı
Silinmiş bi çok kelime aşikardı
Yine de yad edip sırıttık
Çünkü istikbal karardıkça gülmek için geriye bi tek mazi kaldı

Bir kadın geziyor
Zihnimin sokaklarında
(sabaha dek)

Bir kadın geziyor
Zihnimin sokaklarında