Lyrics แม่สาย - คาราบาว

เพลง: แม่สาย
ศิลปิน: เทียรี่ เมฆวัฒนา
ฟากฟ้ายามเย็นเห็นแสงรำไร
อาทิตย์จะลับโลกไปพระจันทร์จะโผล่ขึ้นมา
หมู่มวลวิหคเหินลมอยู่กลางเวหา
จะหลับคืนสู่ชายคาชายป่าคือแหล่งพักพิง
แต่น้องนางไยไม่เห็นกลับมา
จากไปตั้งหลายปีกว่าท้องนาบ้านเราเหงาจัง
ลมหนาวพัดโบกโยกเรือนจนคล้ายจะพัง
ผู้เฒ่าตายายลงนั่งเหม่อรอด้วยใจเลื่อนลอย
นกน้อยจากท้องนาราคาถูก
เธอเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ขายไป
กตัญญูบิดามารดาปานใด
แม่สายจากเมืองเชียงฮายต้องไปสู่สังคมทราม
เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินไป
หมื่นพันที่เธอผ่านชายหัวใจเธอจึงเย็นชา
สังคมกระหน่ำซ้ำสองเธอต้องติดยา
ไม่คิดหวนคืนบ้านนาปรารถนาเพียงยาเมา
ผู้เฒ่าล้มป่วย คนช่วยไปบอก
เธอจึงจากเมืองบางกอกหวังไปให้ทันเวลา
เอายาไปฝาก เอาหมาก เอาพลูเสื้อผ้า
แม่สายที่เธอจากมาเหมือนวาจาว่าสายเกินไป
นกน้อยกลับมาแค่ทันพระสวด
ใครเล่าเจ็บปวดรวดร้าวเท่าสาวเมืองเหนือ
สังคมเมืองไทยใครฟังเขาคงไม่เชื่อ
ขายกินหมดแล้วเอื้องเหนือให้กับชายที่อู้บ่จ้าง