Lyrics หรอย - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

มาฟังกันฮิต เพื่อนนิสิตนักศึกษา
ผมมีปริญญาจบมหาวิทยาลัย
รํ่าเรียนจนจบตั้งแต่ตะวันออกเฉียงใต้
มาทํางานรับใช้คนตะวันออกกลาง
ถึงมีปริญญายังยื้อแย่งแข่งขัน
หางานทําทั้งวัน มาเป็นเวลาหลายปี
มนุษย์โลกนี้ช่างดิ้นรนขวนขวาย
มนุษย์โลกนี้ช่างดิ้นรนสนสาย
ไม่มีเงินก็อดตาย ไม่มีเส้นก็อดงาน
ให้มันหรอย ให้มันหรอย เอ้ย

(Hook)
เขาเก็บภาษีมาสอนเป็นภาษา
จากเมืองใต้ขึ้นมา จากเมืองเหนือลงมา
มาสร้างเป็นตึกหลังโตสูงใหญ่
มีนํ้ามีไฟมีติดแอร์ให้เรียน
มาซื้อกระดาษพิมพ์เป็นใบปริญญา
แจกจ่ายนักศึกษาตามมหาวิทยาลัย
ร่ำเรียนจนจบมีแต่กระดาษหนึ่งใบ
เล่าเรียนจนจบมีแต่กระดาษหนึ่งใบ
ไม่มีงานเมืองไทยจําใจต้องจากจร
ไม่ยักกะหรอย ยักกะหรอย เอย...

มีปริญญาทําพรื้อ พอเรียนจบแล้วหรือบินปรื๋อไปเมืองไกล
มันคิดถึงแกงพุงปลา นํ้าซุบแมงดาผักสะตอ
หนังลุงหนังจอ โนราห์เมืองใต้
ทั้งเพื่อนฝูงมากมาย จากหาดใหญ่ ปัตตานี
สงขลา นครศรี ไปทั่วแคว้นแดนใต้
รอบตัวฉันนี้มีแต่ท้องเลทราย
รอบตัวฉันนี้มีแต่ท้องเลทราย
มองไปทิศทางใด มีแต่ทราย มีแต่ทราย
ไม่ยักกะหรอย ไม่ยักกะหรอย

แดดร้อนๆ นอนใต้ต้นตะบองเพชร
ตัวเป็นมันเป็นเม็ดมันเผ็ดดังโดนดีปลี
มองหาพื้นดินก็มีแต่หินกับทราย
มีแต่อูฐกับควายคือคนไทยถูกลวง
คนมีปริญญายังไม่รู้ว่ามาทําพรื้อ
คนอดมื้อกินมื้อจะมีความหวังอะไร
ฉันคิดถึงบ้านแค่ตัดยางก็พอกิน
ฉันคิดถึงบ้านแค่ตัดยางก็พอกิน
มันอยากจะจี้เครื่องบินกลับปักษ์ใต้บ้านนา

ให้มันหรอย ให้มันหรอย
ให้มันหรอย ให้มันหรอย เอ้ย