Lyrics อยู่คนเดียว - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

อยู่คนเดียวโดด ๆ ไม่โลด ไม่โผน ไม่เดือด
ไม่ร้อน เรื่อย ๆ เอื่อย ๆ อยู่คนเดียวให้เข็ด
น้ำตา แทบเล็ด มันเจ็บ มันร้อน ต้องทนให้อยู่

ก็เราคนแปลกคน เรียกหาคน
มอบหัวใจ รักจริง แบ่งปันน้ำใจ

ค่ำคืนฟ้ามืดมัว หัวใจสลัว
น่ากลัวกว่าฟ้าครึ้ม ๆ ในอก
อยู่นิ่งในอารมณ์ ซ่อนตรมลึก ๆ
ซ่อนความร้าวลึก ยิ้มเศร้าใจป่วน

ตั่งแต่รักจากไป สุดสายตา
เมื่อคนไม่มีรักให้กัน อ้างว้างข้างใน

เพราะใจไม่เคยเปลี่ยน เวียนว่าย
ค้นหาความรัก มาเก็บไว้ แต่ไม่เคย
ได้รักจริงใจ จากคน ให้คน ให้ใจ

ตั้งแต่รักจากไป สุดสายตา
เมื่อคนไม่มีรักให้กัน อ้างว้างข้างใน

เพราะใจไม่เคยเปลี่ยน เวียนว่าย
ค้นหาความรัก มาเก็บไว้ แต่ไม่เคย ได้รักจริงใจ
จากคน ให้คน ให้ใจ

จึงอยู่คนเดียวเดี่ยว ๆ ไม่เกี่ยว ไม่ข้อง
ไม่เรียก ไม่ร้อง ไม่รบกวนใคร อยู่แต่กับตัวเอง ได้ไง
เจ็บปวดร้าว ใจอ่อนร่อนไหล แทบตาย

เพราะอยู่คนเดียวเดี่ยว ๆ