Lyrics มนัสจัง - สุนิสา สุขบุญสังข์

วันนั้นที่ฉันถูกเธอทิ้ง เธอทิ้งทิ้งฉันเมื่อวันนั้น
หมดเลยที่เคยว่ารักกัน หมดกันคนที่ว่ารักจริง
อยู่กันมานานขนาดไหน อยู่ไปอยู่ไปก็โดนทิ้ง

ใครต่อใครก็เป็นห่วง ใครก็ดูว่าเรื่องใหญ่
ใครต่อใครก็ถามไถ่ ว่าเป็นยังไงที่ถูกทิ้ง...

มันก็ระทม นอนระบม โทมนัสเหลือใจ
มันเศร้ามันซึม มันหม่นหมอง ไม่อยากมองหน้าใคร
ตอนกินไม่กิน นอนไม่นอน มันก็ดันไม่ตาย
มันไม่สบาย แปลว่ามันไม่สบาย
มันช้ำไปหมด สุดแสนรันทด
จะทำอะไรยังไงขนาดไหนก็ไม่หาย

วันนี้เธอนั้นก็โดนทิ้ง เขาทิ้งไปตั้งแต่วันนี้
หมดเลยที่เคยว่าเขาดี หมดกันคนที่ว่ารักเธอ
อยู่กันอยู่กันไม่ทันไร อยู่ไปเธอเองก็เจอทิ้ง

ใครต่อใคร ก็มาบอก คนพูดกันซะยกใหญ่
ใครต่อใครก็ถามไถ่ ว่าเป็นยังไงที่ได้รู้...

มันช่างสุขสม ช่างรื่นรมณ์ โสมนัสถึงใจ
มันยิ้มมันแย้ม มันร่าเริง มันเบิกบานมากมาย
กินดีอยู่ดี นอนก็ดี มันก็ดีทั่วไป
คนมันสุขใจ ทำอะไรก็สุขใจ...

มันชื่นไปหมด สุดแสนสดใส
จะทำอะไรยังไง ขนาดไหนก็เป็นดี

มันช่างสุขสม ช่างรื่นรมณ์ โสมนัสถึงใจ
มันยิ้มมันแย้ม มันร่าเริง มันเบิกบานมากมาย
กินดีอยู่ดี นอนก็ดี มันก็ดีทั่วไป
คนมันสุขใจ ทำอะไรก็สุขใจ...

มันชื่นไปหมด สุดแสนสดใส
จะทำอะไรยังไง ขนาดไหนก็เป็นดี

มันช่างสุขสม ช่างรื่นรมณ์ โสมนัสถึงใจ
มันยิ้มมันแย้ม มันร่าเริง มันเบิกบานมากมาย
กินดีอยู่ดี นอนก็ดี มันก็ดีทั่วไป
คนมันสุขใจ ทำอะไรก็สุขใจ...

มันชื่นไปหมด สุดแสนสดใส
จะทำอะไรยังไง ขนาดไหนก็เป็นดี

มันช่างสุขสม ช่างรื่นรมณ์ โสมนัสถึงใจ
มันยิ้มมันแย้ม มันร่าเริง มันเบิกบานมากมาย
กินดีอยู่ดี นอนก็ดี มันก็ดีทั่วไป
คนมันสุขใจ ทำอะไรก็สุขใจ...

มันชื่นไปหมด สุดแสนสดใส
จะทำอะไรยังไง ขนาดไหนก็เป็นดี

มันช่างสุขสม ช่างรื่นรมณ์ โสมนัสถึงใจ
มันยิ้มมันแย้ม มันร่าเริง มันเบิกบานมากมาย
กินดีอยู่ดี นอนก็ดี มันก็ดีทั่วไป
คนมันสุขใจ ทำอะไรก็สุขใจ...

มันชื่นไปหมด สุดแสนสดใส
จะทำอะไรยังไง ขนาดไหนก็เป็นดี