paroles de chanson Üçüncü Kişi - Altay Kenger

I
Ve sonra başka bir hayata başlar
Kimseye haber vermeden ruhlar

Gün gelir çıplaklığ'na döner insan, gövdesiyle bir olur
Kıraç yamacı güzelleştiren harup ağacının
Dalları arasından ışık ışık ışık açılır semalar
Tüm yolların kapanınca
Elinde yedi kandil ve yetmiş bin kanatla uçarcasına gelir
Yaradılış anındaki gibi ağzındaki misk kokusuyla
Üçüncü Kişi sana nefes verir

Kimsenin göremediğ'ni görür ve havlamaya başlar bir köpek
Burak'ın kalbindeki elması önce kuşlar görür
Böcekler, otlar, doğanın parçası olarak kalabilmiş canlılar
Ve ruhlar
Samanyolunu duvak yaparak sevişmeye inerler suda

İklim nasıl değişirse kanyonların yırttığı kayalıklarda
Nasıl birden defnegülleri yükselirse
Yeraltının sır loşluğundan
Sen yukarıdan bakarken
Ufak tefek kırçiçeği sandığın çingenepembesi nasıl büyürse
Büyür ve su içer ruhun kökleri görünmez kaynaklardan

Gizlice içerler ama ve görünmezler insana

II
Aşısız dallarını salar bir aşı zeytin
Yaşamanın özü yüzeye çıkar bastırılsa da
Baskın çıkar doğanın gücü
Ve Üçüncü Kişi ortaya çıkar
Ne kimlik kartı bulunur, ne sürüş ehliyeti
Ruhtur
Şiir gibi bir şey vardır içinde
Ama sana göründüğü gibi görünmez başka birisine

(Sevişir seninle, sevgilisi değilsin
Kollar seni yalnız bırakıldığın dünyada, kardeşi değilsin
Almayı beklemeden verendir, çocuğu değilsin
En hasıdır dostların, arkadaşı değilsin)

Bir ad koyamazsın ona
Kurcalamaya gelmez
İnsan ruhu sessizlik ister
Ve yakın olmayı hayatın sırlarına

III
Üçüncü Kişi olmasa, olamazdık sen, ben
Ne zeytin ne harup, paçalı benek keçilerin sevdiği
Ne de kuşlar insanda bir dal bulabilirdi konacak
Kalbinde saklamak şartıyla bazı şeyler bildirilir sana
Bu şiir mesela
Biçerdöverler, derin-deliciler kazarlar da kazarlar ruhu
Yoktur evcilleştirilmenin sonu
Kayayı dinamitle parçalayıp arsa açarlar
Ve ustaca sıvarlar çatlayan yerini duvarların
Sonra akıntı başlar
Kumruların yuva kurduğu çatıdan içeri sızar
Onu çağırıp dilek tuttuğun Kutup Yıldızı

IV
Keçiyollarının da kapandığı bir uçuruma yürür çitlembikler
Ve kekiklere gizlenmiş salyangoz iz sürer
Gerçekleşmesi kaçınılmaz olandır Üçüncüsü
Gerçekdışı gibi kendince bırakılmış doğadır çünkü
Ruhun son sığınağı derler, değil
Sağanak halinde yıldızların yağdığı yalnızlığındır senin
O sınırsızcasına kendin olabildiğin

Kalbin öylesine tanır ki onu soru sorman gerekmez
Hakkında bilip bileceğin şey
Üçüncü Kişi olduğudur sana
Eski zeytin ağacı, salyangozun izi ve uçurum kadar kesindir
Kaderini değiştiren kişi derler
Değil, ta kendisidir kaderin
Onu tanıyabilirsen tanırsın kendini de
Ve az daha yürürsen deniz görünür yukarıdan

Can-özüne boyun eğmekle özgürleşebilir insan
Balıklar denizin sonsuzluğu ile
Ve uçmaya doğan kuşların yazgısı kanatları olabilir yalnızca
Alnında iyi ve kötü iki yazı bulunur
Gündüze çıkmak için gece bulunur
Üçüncüsü ne iyisi olur ne kötüsü
Kader-meleği gibi sana gönderilmiş bulunur

Ve kaderine direnen mahkûm olur
Yabancının hayatını yaşamaya