paroles de chanson Farkında mısın? - Hakan Altun , Bedirhan Gökçe
Farkında
mısın?
Bize
ait
cümleler
kurmaktan,
Ne
kadar
da
aciz
kaldık
son
günlerde,
Bırak
seni
seviyorum
demeyi,
Bir
günaydını
bile
çok
görür
olduk
birbirimize,
Tükenen,tükenen
sevgimiz
mi?
Yoksa,yoksa
dilimiz
mi
varmıyor?
Ne
sen
bana
iyi
misin,diyorsun,
Ne
ben
sana
bir
günaydın,
Bıçak
açmıyor
ağzımızı,farkında
mısın?
Yavan
kelimelere
başvurmamız
sebepsiz
değil,
Saçlarını
bile
taramıyorsun
eskisi
gibi,
Benimse
içimden
gelmiyor
traş
olmak,
Eskiden,daha
zili
çalmadan
açardın
kapıyı,
Kokunu
ta
aşağılardan
duydum,derdin
Özledim,derdin
Kısar
gözlerini
ya
sen,ya
sen,derdin
Öylece
sarılıp
kalırdık
kapı
eşiğinde,
Offf,
Kaç
gecedir
koltuğun
bir
kenarında
uyuyup
kalıyorum,
Romatizmalarım
öyle
arttı
ki
üstelik,
Adeta
kar
yağıyor
geceleri
sol
omuzuma,
Sana
ilaçlarımın
yerini
korkudan
soramıyorum,
Ya
cevap
vermezsen,
Ya,git
kendin
al
dersen
Korkuyorum
işte,sevginin
tükendiğini
bilmekten
korkuyorum.
Dün
ilk
defa
kahvaltı
etmişsin
beni
kaldırmadan,
İlk
defa
çayı
dün,soğuk
ve
şekersiz
içtim,
Kaç
zamandır
adımla
seslenmiyorsun
bana,
Adım
ürkütüyor
seni,
Sen
ayrı
odadan
kalkıyorsun,
Ben
ta
uçtaki
odadan,
Bir
suçlu
gibi
öne
eğip
başımızı,
Öyle
geçiyoruz
birbirimizin
yanından.
Yok
yok,bu
böyle
olmayacak,
Ya
sen
aç
kıza
telefon,ya
ben,
Yok
bu
böyle
olmayacak,
İstersen
oğlanları
sen
ara,seni
onlar
daha
bir
severler,
Kısaca,ya
ben
gideceğim,ya
sen,
Belki
de
bir
zaman
ayrı
kalırsak,
Kimbilir
belki
de
özleriz
birbirimizi,
Bu
günleri
hiç
düşünmeden,
O
hoyrat,o
pervasızca
harcadığımız,
Aşkımıza
nasıl
muhtacım
nasıl,bilemezsin,
Olsun
bi′müddet
yemeği
dışarda
yerim,
İlaçlarımı
masnın
üstüne
geceden
dizerim,
Parmağıma
ip
bağlarım
falan,
Ya
da
istersen
ben
gideyim,
De
nereye?
Of,offf,
Galiba
yaşlanmamalı
insan,yoksa
suç
erkek
olmakta
mı?
Ne
yaparım
bir
başıma,
Yok,yok
sen
git
kıza
istersen.
Bir
tabloyu
meydana
getiren
iki
unsur
gibiyiz,
Senin
vurdumduymazlığını
benim
aksiliğim
tamamlıyor,
Dün
o
filmi
seyrederken
ağladığını
gördüm,
Sanma
ki
fark
etmedim,
Sanki
ikimizin
son
dönemi,
Ne
kadar
açığa
vursak
da
öfkemizi,
Gem
vuramamasakta
alışkanlıklarımıza,
Demek
ki
bazı
şeylerin
çok
geç
anlaşılıyormuş
önemi,
Bir
ara
gözüm
takıldı,saçlarına
karışmış
aklara,
Benim
se
kış
çoktan
oturmuştu
şakaklara,
Hatırlar
mısın?
İlk
yemeğe
çıktığımız
günü,
Nasıl
da
elim
ayağıma
dolaşmıştı
hani,
Hatırlar
mısın?
Bu
berbat
halime
bimecal
kalırcasına
güldüğünü?
Şimdi
ise
bak,yüreğimiz
bimecal,
Dağbaşı
yalnızlıklarına
mahküm
ettik
birbirimizi,
Ne
zaman
biter
bu
suskunluğumuz,bilmem
Ya
bir
ölüm
anı
çığlığıyla,
Sahi,sahi
ben
ölürsem
ağlar
mısın?
Bana,bana
hiç
sorma,düşünmek
bile
acıtıyor
içimi,
Camkesiği
ağrılara
gark
oluyorum,
Hem
benim
bildiğim
galiba,
Galiba
'önce
erkekler
ölür′
O
zaman
da
sen,sen
kalcaksın
yapayalnız,
Ne
yapar,ne
edersin
bu
koca
şehirde?
Kim
getirir
her
sabah
o
çok
sevdiğin
fırın
ekmeğini,
Kim
sular
bahçeyi,kim
budar
yediverenlerini
Ve
kim
koyar
sen
daha
uyanmadan,
Yastığına
en
güzel
gülleri?
Zor
değil
mi?
Yaşamın
en
zor
tarafı
işte,
Kolay
değil
alışkanlıklardan
bir
an
için
vazgeçmek,
Zaten,zaten
benim
tek
alışkanlığım
da
sensin,
Yok,yok
senden
vazgeçemem,
Zaten
benim
bildiğim;
'ilk
erkekler
özür
diler'
Daha
bir
yakışıyor
gibi
seni
seviyorum
demek
erkeğe,
Yok,yok
bu
sabah
kalkınca,
İlk
işim
sana
sarılıp
ve
hiç
yüksünmeden,
Ve
kırılganlığı
bir
yana
atıp,
Seni
seviyorum
demeliğim
Seni
seviyorum,
Seni
seviyorum,
Günaydın,günaydın,günaydın
bir
tanem.
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.