paroles de chanson Çöl - Canfeza
Birini
çok
sevdim,
onu
çok
üzdüm
Belki
onunkine
eşit
değil
hüznüm
Harbi
kadındır,
dobradır,
düzdür
Ciğerlerimdeki
katranı
o
süzdü
Yalnız
hissetmemi
sağladı
O
yokken
yalnızım,
anladım
Yalnız
adımlarken
dağları
Adımlarıma
pişmanlıklar
bağladım
Onu,
beni
sevdiğine
pişman
ettim
Bu
hal,
beni
kendime
düşman
etti
Biliyorum
bana
çok
güç
sabretti
Bense
bu
sabrını
darp
ettim
Bana
olan
güveniyle
yaptım
Aşk
güneşi
sonsuza
dek
battı
Bana
verdiği
emaneti
sattım
Hak
etmediği
ihaneti
tattı
Bana
gerçek
beni
hatırlattı
Hatırladıkça
da
tırlattım
Sana
mutluluğu
çok
gördüm
Çünkü
çok
mutlu,
çok
kördüm
Bencildim
sarhoşken,
sayende
Sarhoştum
her
gece
himayende
Bütün
güzellikler,
tek
bir
alemde
Tabii,
bu
alem
önce
sana
binayen
de
Sökülmen
mümkün
değil
içimden
acısız
Ki
canım,
canımın
en
küçük
yapı
taşısın
Yüreğim
yangın
yeri,
nefessiz
bacasız
bu
hengamede
Seni
canlı
tutmak
cabası
Kader
nasıl
izin
verir
güneş
ve
yaza
Biz
hala
ayrıyken
kavuşmaya
Çok
geliyor
geceler
güneşten
aza
Sığmıyorken
dualar
avuçlara
Dualar
gerçek
olmasa
bile
Gerçekler
dua
olabilir
yine
Gönül
yolundan
geçeni
bile
Geçip
gitmeyecekten
dile
Ay
yüzlüm
bulutların
arkasında
Gönül
bir
güzellik
beklemiyor
kasımdan
Güneş
hapis
yatar
parkasında
Ben
doymuyorum
sen
harikasın
da
Saç
tellerin
peşinden
koşturur
yelleri
Ruhumla
bedenimi
kavuşturur
ellerin
Ayaklarım
aşar
binbir
türlü
engeli
Nefesin
yarar
göğü,
bozar
tüm
dengemi
Seni
bir
kez
gördüm
ya,
görmesem
de
olur
Sevdiğimi
gözlerimde
görmesen
de
olur
Sevmediğini
anladıktan
sonra
beni
Sevdiğimi
gözlerinden
öpmesem
de
olur
Ne
olur
şimdi
ansızın
beni
bulsan
Sen
sussan,
ben
hala
seni
duysam
Bırakmam
bir
kez
daha
seni
bulsam
Susmam,
bir
anlık
olsun
beni
duysan
Ne
hissettiğimi
inan
ben
de
çözemedim
Kis,
kalbe
büyük
gelmese
de
göze
gelir
Yedi
milyar
insan
toplanmışız
bir
yerde
Yiyip
bitiriyoruz
şekerden
bir
gezegeni
Öyle
bir
zaman
ki,
şekerin
bile
acı
Şekerden
evlerde
yaşayanlar
baştacı
Akıl
acı,
ben
şeker
hastasıyım
Acı,
benim
ilacım
Çarpa
çarpa
çıkışa
yürür
Terk
ederim
kalbini,
çünkü
ben
hürüm
Yaramı
boca
eder,
zaman
denen
külü
Sabrederim,
zamanla
içimde
sen
çürür
Sanma
ki
sana
meyilim
bağım
var
Ölesiye
kavruluyorum
kendi
yağımda
Ben
her
zaman
uçmaktan
yanayım
da
Bir
ağırlık
beni
her
an
çekiyor
ayağımdan
Bu
yüzden,
hiç
göklere
kalkmadı
başım
Bitiremedim
tümüyle
içimdeki
savaşı
Şeref
suyum,
kan
aşım
Ya
suyum
elder
gider,
ya
başım
Dönmektense
ölmeyi
yeğlerim,
ölmektense
dönmeni
Dönmendense
ölmeni,
ölmendense
dönmeni
yeğlerim
Onlar
sefalarını
süremeyeceken
Öyle
ağlayacağım
ki,
gülemeyecekler
Sen
olacak,
alacak
civarı
Bir
başka
gün
daha,
göremeyeceken
Günler
gece
olacak,
geceler
ecel
Günleri
boş
verdim,
gecelere
gel
Yüzünü
görmeme,
geceler
engel
İnşallah,
ecel
güzel
bir
gece
seçer
Ne
istediğini
bilsem,
o
olurum
Hazır
bulamamışken
kendi
yolumu
Sen
ne
haldeysen
o
durumum
Çünkü
benim
için
en
oluru
bu
En
oluru
senin
yerine
koymak
beni
Senin
yerine,
seninle
doyurmak
kendimi
Ne
sende
ben
eskidi,
ne
bende
sen
yeni
Neşemde
sen
yeli,
kesemde
sen
desenleri
Öldü
masumiyetim,
yattığı
koğuşta
Şimdi,
kalbinin
odalarında
fuhuş
var
Özgürlüğe
mahkumsun
doğuştan
Belki
bir
anahtar
yaparsın
bu
huşla
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.