paroles de chanson Farar Az Farda - Erfan

اگه شب های تار زیر فشار کار
مثل من زول میزنی به ستاره ها
تو فکرت هست کسی کنار ما
یا که نیست کسی فقط مایم به یاد ماه
ببین نیسیتیم تنهاییم یه خواب ناز
همه شیفته فرداییم به کامِ ما
چند هزار سال رفته توی یه نگاه
به قول خیام هر یه جای خاک
بوده چش نگاریو یه یاده گاری
باشه یه یادگار وقت وصال ما
باشه یه جای پا باشه یه راهنما
برا اونی که گذاشتی از خودت به جا
باشه دستمون هر دم حساب کار
نشه قصدمون رفتن به خواب ناز
بشی دچار خواب با یه اشاره ما
بشیم غبار باد نشیم جسار خاک
بعد نوه نتیجه هات نیست کسی به یادت
نیست صبح سحری این آخرین خواب
گوشه خونه خاک عکسای بالای قابِ
شاید حمد وسوره آب پاشی رو خاکت

من نمی خواستم کنم فرار از فردا
هر چی بود گذاشتم لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختمو
خودمو بعد ساختم و
عالم و آدم و کنار هم خواستم

چندتا خط خیالی دور زمین کشیدم
با جنگ و بیداری تو رو به زیر کشیدند
مرز یعنی چی یعنی برات حد گذاشتن
با اون خط خیالی برات سد گذاشتن
بین فرق گذاشتن از تو مرگ رو خواستن
خب تخت رو خواستن حکم شهر رو خواستن
بعد چند وقت ببینم جنگ رو باختن
یعنی من نباختم همه دنیا باختن
غیر چند نفری که همش تخت رو داشتن
همون چند نفری که از تو قتل رو خواستن
طرز فتح رو یافتن رمز قبر رو یافتن
همون رمزی که دیگه زیر تاج سلیمان
فک کن چند نفر الان صاحب دنیاند
کمتره یه درصد وارث دنیاند
نمی ترسم میکنم حادثه عنوان

من نمی خواستم کنم فرار از فردا
هر چی بود گذاشتم لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختمو
خودمو بعد ساختم و
عالم و آدم و کنار هم خواستم

دوست داشته باش به همه عشق به ورز
چرا داشته باشی انقدر فکر هرز
طلسمه من طلسمه مرد و زن کنار هم رد شیم مثل جسم سرد
واسه رنگ مرز دین بدیم حس بد
اینه بدبختی اینه قصه ام
افسوس تلاشِ روز افزونم خام ِ مشروب حرومِ خون خون حلالِ
کو یه حیوان که هم نوعشو بکشه
ولی انسان همش بکشه بکشه
سر حرف یه نفر همگی حمله
آخه مردک احمق عملت قتله
بعد بیگر دستت حق تو دستت
بگیرو نذار که بذارند فرق با نسلت تا تو
به خاطر رنگ و رسمت
اینا همه قصه است نذار بچه نقشه ت

من نمی خواستم کنم فرار از فردا
هر چی بود گذاشتم لب مرز و پرواز
گذاشتم و باختمو
خودمو بعد ساختم و
عالم و آدم و کنار هم خواستم