paroles de chanson Hayat Bana Yalan Söyledi - Fatih Kısaparmak
İlk
kez
hesaplaşıyorum
kendimle
Tuhaftır
kalemi,
kağıdı
ve
seni
onca
sevmeme
rağmen
Sana
ilk
kez
yazıyorum
Şimdi
sen
yoksun,
seni
düşünmek
var
Çocukken
de
seni
düşünürdüm
her
gece
Radyo
dinler,
şiir
yazardım
Her
çarşamba
pazara
giderdik
annemle
Babam
maaş
aldığında
baklava
yerdik
Dondurmayı
da
çok
severdik
Ablam
üç
top
yerdi,
ben
iki
top
Yalnızca
bu
yüzden
kavga
ederdik
Oysa,
oysa
hayatımın
vazgeçilmeziydi
ablam
Onun
da
yüzü
hiç
gülmedi
Hayırsızın
birine
kaçıp
mahvetti
hayatını
Aklımdan
hiç
çıkmaz
gittiği
günkü
karanlıklar
Hüznümü
büyüttüm
o
günden
beri,
kendimi
değil
Gözlerimde
hâlâ
bir
çocuk
ağlar
Düşlerimi
gezdirdiğim
bulutlar
Bir
tohumun
özlemiydi
çiçeğe
Ve
hâlâ
kulaklarımda
annemin
sesi
Bitirsen
şu
okulu,
bir
işe
girsen
Şiirle
karın
doymadığı
doğruydu
Bak
Cemil
okudu,
mühendis
oldu
En
güzel
kızıyla
evlendi
Üsküdar'ın
Evini
de
aldı,
arabasını
da
Bense
bağlama
çalardım
kendi
halimce
Sesim
güzelmiş
öyle
derlerdi
Nereden
bilirdim
hep
hüzün
türküleri
söyleyeceğimi
Hayat
bana
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
O
en
güzel
yıllarım
Acılara
yenildi
Mektuplar
yazardım
Almanya'daki
abime
Okulu
bitireceğime
söz
verirdim
Masum
düşlerimin
o
en
sürgün
adasında
Bakışları
uzaklara
dalıp
giden
şarkılar
Ve
mevsimsiz
solmuş
bir
çiçek
gibi
Ayaklar
altında
nasıl
ezilirse
umut
Benim
de
güneşimi
işte
öyle
çaldılar
Öyle
tutsak
aldılar
sevinçlerimi
Sensiz
geçen
her
günü
hesabıma
yazdılar
Şimdi
öyle
uzak
ki
Çay
içip,
simit
yediğimiz
o
günler
Kardeşine
karne
hediyesi
uçurtma
yaptığım
günler
Öyle
uzak
ki
Oysa
saçaklarda
titreyen
bir
serçenin
Ekmek
tanesine
kanat
çırpması
Ve
bir
anne
duası
kadar
içten
sevmiştim
seni
Fener
stadında
beşiktaş
maçı
Ve
parasızlığımız
devam
ederken
Bütün
mavilerimi
sana
vermiştim
Kaybetmek
alnıma
yazılmış
sanki
Olmadı
bitanem
Hayat
bana
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
O
en
güzel
yıllarım
Acılara
yenildi
Babanın
tayini
çıkıp
da
gittiğiniz
o
kış
Yine
pençe
yaptırmıştık
ayakkabılarımıza
Sana
söyleyemedim
ama
İşten
ayrılmıştı
babam
Kapanmıştı
çalıştığı
lokanta
Senet
zamanları
daha
bir
çökerdi
omuzları
Ve
akşam
trenlerinin
işçi
yorgunluğuyla
Daha
bir
uzardı
raylar
Sitemlerim
bile
eğlenmişti
hayata
Öfkeli
bir
yanardağ
isyanlara
uyanmıştı
Üstelik,
üstelik
sen
de
yoktun
artık
Oysa
yalnızca
sen
öpmüştün
gözlerimi
Bir
yanı
hep
eksik
kalmış
çocukluğumun
Aslında
her
insan
biraz
yenikti
hayata
Ve
biraz
küskün
Son
tren
de
kaçınca
son
istasyondan
Öyle
kalakalırdık
yorgun
ve
üzgün
Kendime
düşmanlığım
bu
yüzden
Hep
kendime
pişmanlığım
Şimdi
her
şeyim
yarım
Fotoğrafının
arkasına
ne
yazdığımı
bile
Çoktan
unuttum
Bir
silahım
olsaydı,
bir
silahım
Yoksulluğu
şakağından,
kaybetmeyi
kalbinden
Ve
sensizliği
alnının
tam
ortasından
vururdum
Düzmece
duygular
harcım
değildi
Uzak
denizlerin
fırtınasıydım
Karlı
dağların
kekliği
Yoksuldum
yoksul
olmasına,
ama
onurluydum
Şimdi
ne
sen
varsın,
ne
o
eski
sevdalar
Olsun
üstüme
devrilse
de
bu
sağır
karanlık
Akşam
olur
şairlere
gün
doğar
Bir
kerecik
söyle
demiştin
Söyleyememiştim
hani
İşte
şimdi
söylüyorum
Seni
seviyorum
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
O
en
güzel
yıllarım
Acılara
yenildi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
O
en
güzel
yıllarım
Acılara
yenildi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
Hayat
bana
yine
yalan
söyledi
O
en
güzel
yıllarım
Acılara
yenildi
Hayat
bana
yine
yala-
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.