Astrolog - Jacek Kaczmarski traduction en russe

Astrolog

Sowie źrenice, jak czarne księżyce
W ognistych pierścieniach wysyłam w mgławice
Trwożliwych szelestów mysiego protestu
Przed życiem,
Któremu na imię bezkresny jest przestwór.
W spazmach i splotach najlichsza istota
Wypełnia swój los parabolą żywota
I gasnąc przepada wśród świateł miriadów -
Maskota
Potęgi, co Stwórcą nazywa się Ładu.
Chaos nade mną i chaos pode mną
Dla wszystkich prócz mnie jest mozaiką tajemną
Ukrytych zamiarów, przeznaczeń i czarów
Gdy ciemność
Pochłania jednako i plebs i Cezarów.
Widzę człowieka, jak cały w wypiekach
Powiada: nam mądrym się trzymać z daleka,
Bo w czasach przejściowych kto przysiąc gotowy
Co czeka
Strażników wartości, cnót ponadczasowych?
Lub słyszę chłystka, co na to się ciska:
My mądrzy wszystkiemu przypatrzmy się z bliska;
Wszak w czasach chaosu zwykł żądać lud stosów,
A iskra
Mądrości odmieni być może bieg losu.
Idę więc do nich i mówię, że czas
Jest zawsze przejściowy, a chaos jest w was!
I za to sądzili - i za to spalili.
Stos zgasł...
Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili.

Астролог

Совиные зрачки, словно чёрные луны,
В огненных кольцах отправляю в туманности
Робкий шелест мышиного протеста
Пред жизнью,
Имя которой — безбрежный простор.
В спазмах и сплетениях ничтожнейшее существо
Исполняет свой рок параболой бытия
И, гаснув, исчезает среди мириад огней —
Марионетка
Силы, что Творцом Порядка себя называет.
Хаос надо мной и хаос подо мной,
Для всех, кроме меня, он — мозаика тайная
Скрытых намерений, предназначений и чар,
Когда тьма
Поглощает одинаково и плебеев, и цезарей.
Вижу человека, как весь он в поту,
Говорит: нам, мудрым, держаться подальше,
Ведь в переходные времена кто готов поклясться,
Что ждёт
Хранителей ценностей, добродетелей вечных?
Или слышу наглеца, что на это бросается:
Мы, мудрые, всему приглядимся поближе;
Ведь в эпоху хаоса народ обычно требует костров,
А искра
Мудрости изменит, быть может, ход судеб.
Иду я к ним и говорю, что время
Всегда преходяще, а хаос — в вас самих!
И за это судили — и за это сожгли.
Костёр погас…
Точно в извечно предписанный мне миг.