Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Inżynierowie z Petrobudowy

Inżynierowie z Petrobudowy

Nie pękaj koleś, nie łam się, przecie
To o nas wczoraj stało w gazecie:
Pisała sama "Trybuna Ludu",
Że nas pociąga romantyzm budów.
W takim pisaniu nie ma usterek...
Postaw literek, niech brzękną szkła!
Przed nami naród odkrywa głowy:
Inżynierowie z Petrobudowy!
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Pić życia rozkosz, a cóż nam to szkodzi?
Nawet PKS do nas dochodzi,
A w zeszłe święto miałem kobitę,
Co miała obie nogi umyte.
W Warszawie Ptaszyn niech zdziera płuca,
Niech tańczy Gruca, Holoubek gra.
My tutaj mamy program gotowy,
Inżynierowie z Petrobudowy.
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Ciężko się żyje o suchym chlebie,
Za to nikt grobów nam nie rozgrzebie.
Szatkuj dwie zmiany zimą i latem,
Wyśpisz się w piachu pod kombinatem.
Rąk trzeba wiele, pomników mało,
Kogoś złamało, lecz życie trwa.
Więc niechaj zabrzmi slogan bojowy:
Inżynierowie z Petrobudowy,
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Choć nie ma w kabzie srebra ni złota
Przyda się przecież nasza robota.
Dopchamy wreszcie, w którymś tam roku,
Do wojny, co to ma być o pokój.
Co oszczędzimy, to ktoś ukradnie,
Idzie składnie, jakoś się pcha.
Więc wykonajmy plan narodowy,
Inżynierowie z Petrobudowy,
Kładziemy lachę, niech brzękną szkła,
Budowniczowie na 102!

Engineers from Petrobudowa

Dearest girl, do not despair, do not fret,
Yesterday, we were mentioned in a newspaper:
"Trybuna Ludu" itself wrote,
That we are drawn to the romanticism of construction sites.
There are no errors in such writing...
Put it in words, let the glasses clink!
The nation bows its head before us:
Engineers from Petrobudowa!
Let's not give a damn, let the glasses clink,
Builders at 102!

To enjoy the pleasures of life, what harm does it do us?
Even the PKS (bus company) reaches us,
And last holiday, I had a woman,
Who had both legs washed.
In Warsaw, let Ptaszyn tear his lungs out,
Let Gruca dance, Holoubek act.
We have a ready-made program here,
Engineers from Petrobudowa.
Let's not give a damn, let the glasses clink,
Builders at 102!

It is hard to live on dry bread,
But no one will dig up our graves.
Shred two shifts in winter and summer,
You'll sleep in the sand under the factory.
There are many hands, but few monuments,
Someone has been broken, but life goes on.
So let the fighting slogan resound:
Engineers from Petrobudowa,
Let's not give a damn, let the glasses clink,
Builders at 102!

Although there is neither silver nor gold in the cabin
Our work will be useful after all.
We will finally push through, in a year or two,
To the war that is supposed to be about peace.
Whatever we save, someone will steal,
It goes smoothly, it somehow pushes.
So let's carry out the national plan,
Engineers from Petrobudowa,
Let's not give a damn, let the glasses clink,
Builders at 102!