Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Kuglarze

Kuglarze

Jest z tego pieniądz na przehulanie
Nie ma na dzieci, dom i ogródek
Jest wędrowanie taniec i granie
Dla drżących panien, chciwych rozwódek
Jest opętanie.
W pocie i ślinie, w cudacznej minie
Pełza iluzja od świata trwalsza,
Wskrzesza popioły, płodzi opinie,
Kiedy we wrzawie, wbrew rytmom marsza
Tańczę na linie
Upijamy się po zajazdach
Kładziemy się spać z kim popadnie
O zrzuceniu marząc kostiumu.
Ale muza co mieszka w gwiazdach
Resztkę snu nad ranem ukradnie
I na łup nas wyda tłumu.
Lęku nie przeżył, kto bać się pragnie,
Miłość wysławia, ten kto nie kochał,
Moc śmierci głosi człowiecze jagnię,
Nad niewinnością wampir zaszlocha
Nim jej dopadnie.
Dlatego budzę podziw i trwogę
Na scenie z desek złożnych krzywo;
Czego nie mogą, bez trudu mogę,
Kiedy dla sytych, pijących piwo
Połykam ogień
Upijamy się po zajazdach
Kładziemy się spać z kim popadnie
O zrzuceniu marząc kostiumu.
Ale muza co mieszka w gwiazdach
Resztkę snu nad ranem ukradnie
I na łup nas wyda tłumu.
Najprostszych pytań bez odpowiedzi
Żądają wiecznie widzowie młodzi,
W każdym z nich Boga kawałek siedzi
I kusi diabła, by mu dogodził,
By go nawiedził.
Ja, tłumacz grzechu, na prawa głuchy,
Pysznię się tryumfem nad niuchronnym,
Przyzywam ciemne siły i duchy
By siłę dać bezsilnym, bezbronnym
Zrywam łańcuchy
Upijamy się po zajazdach
Kładziemy się spać z kim popadnie
O zrzuceniu marząc kostiumu.
Ale muza co mieszka w gwiazdach
Resztkę snu nad ranem ukradnie
I na łup nas wyda tłumu.
Komentatorzy grząskich wydarzeń,
Króle jarmarków, błazny odpustów,
Niedowarzonych szafarze marzeń,
Pochlebcy nienajszczytniejszych gustów
Starzy kuglarze.
Na wyboistej drodze o świcie,
Mrący na niby w syku pochodni,
Wielbieni, szczuci, głodzeni, bici
Głodni i syci, modni niemodni
Jak śmierć i życie.
Upijamy się po zajazdach,
Kładziemy się spać z kim popadnie
O zrzuceniu marząc przebrania.
Kiedy muza, co mieszka w gwiazdach
Resztkę snu nad ranem zabierze
I pchnie nas do grania. Do grania.

Фокусники

Есть в этом деньги на кутежи,
Нет на детей, дом и садик.
Есть странствия, танцы и песни
Для трепетных дев, алчных вдов.
Есть одержимость.
В поту и слюне, в гримасе чудной
Ползет иллюзия, прочнее мира,
Вновь воскрешает пепел забытый,
Когда в толпе, вопреки ритму марша
Танцую на проволоке.
Мы пьем в тавернах,
Ложимся спать, с кем попало,
Мечтая сбросить костюм.
Но муза, что живет в звездах,
Остатки сна под утро крадет
И на растерзание толпе нас отдает.
Страха не знал, кто бояться хочет,
Любовь воспевает тот, кто не любил,
О силе смерти вещает агнец,
Над невинностью вампир всхлипнет,
Прежде чем ее настигнет.
Поэтому я вызываю восхищение и страх
На сцене из кривых досок;
Чего не могут, я могу без труда,
Когда для сытых, пьющих пиво,
Глотаю огонь.
Мы пьем в тавернах,
Ложимся спать, с кем попало,
Мечтая сбросить костюм.
Но муза, что живет в звездах,
Остатки сна под утро крадет
И на растерзание толпе нас отдает.
Простейших ответов не зная,
Требуют вечно зрители юные,
В каждом из них частица Бога,
И дьявола искушает, чтоб угодил,
Чтоб его посетил.
Я, толкователь греха, глухой к законам,
Горжусь триумфом над неизбежным,
Призываю темные силы и духи,
Чтоб силу дать бессильным, беззащитным,
Разрываю цепи.
Мы пьем в тавернах,
Ложимся спать, с кем попало,
Мечтая сбросить костюм.
Но муза, что живет в звездах,
Остатки сна под утро крадет
И на растерзание толпе нас отдает.
Комментаторы событий мутных,
Короли ярмарок, шуты с праздников,
Раздатчики несбыточных мечтаний,
Подхалимы не самых изысканных вкусов,
Старые фокусники.
На дороге ухабистой, на рассвете,
Умирающие понарошку в шипении факелов,
Восхваляемые, гонимые, голодные, битые,
Сытые и голодные, модные и немодные,
Как смерть и жизнь.
Мы пьем в тавернах,
Ложимся спать, с кем попало,
Мечтая сбросить одеяние.
Когда муза, что живет в звездах,
Остатки сна под утро заберет
И толкнет нас играть. Играть.