Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Wojna Postu Z Karnawałem

Wojna Postu Z Karnawałem

Niecodzienne zbiegowisko na śródmiejskim rynku
W oknach, bramach i przy studni, w kościele i w szynku.
Straganiarzy, zakonników, błaznów i karzełków
Roi się pstrokate mrowie, roi się wśród zgiełku.
Praca stała się zabawą, a zabawa - pracą:
Toczą się po ziemi kości, z kart się sypią wióry,
Nic nie znaczy, ten co nie gra, ci co grają - tracą
Ale nie odróżnić w ciżbie, który z nich jest który.
W drzwiach świątyni na serwecie krzyże po trzy grosze,
Rozgrzeszeni wysypują się bocznymi drzwiami.
Klęczą jałmużnicy w prochu pomiędzy mnichami,
Nie odróżnić, który święty, a który świętoszek.
Oszalało miasto całe,
Nie wie starzec ni wyrostek
Czy to post jest karnawałem,
Czy karnawał - postem!
Dosiadł stulitrowej beczki kapral kawalarzy
Kałdun - tarczą, hełmem - rechot na rozlanej twarzy.
Zatknął na swej kopii upieczony łeb prosięcia,
Będzie żarcie, będzie picie, będzie łup do wzięcia.
Przeciw niemu - tron drewniany zaprzężony w księży,
A na tronie wychudzony tkwi apostoł postu.
Już przeprasza Pana Boga za to, że zwycięży,
A do ręki zamiast kopii wziął Piotrowe Wiosło.
Prześcigają się stronnicy w hasłach i modlitwach,
Minstrel śpiewa jak to stanął brat przeciwko bratu.
W przepełnionej karczmie gawiedź czeka rezulatu,
Dziecko macha chorągiewką - będzie wielka bitwa.
Oszalało miasto całe...
Siedzę w oknie, patrzę z góry, cały świat mam w oku,
Widze co kto kradnie, gubi, czego szuka w tłoku.
Zmierzchem pójdę do kościoła, wyspowiadam grzeszki,
Nocą przejdę się po rynku i pozbieram resztki.
Z nich karnawałowo-postną ucztą jak się patrzy
Uraduję bliski sercu ludek wasz żebraczy.
Żeby w waszym towarzystwie pojąć prawdę całą:
Dusza moja - pragnie postu, ciało - karnawału!

War of Lent against Carnival

An unusual gathering in the city square
In windows, gateways, and at the well, in church and tavern.
Peddlers, monks, jesters, and dwarfs
A colorful swarm swarming in the hustle and bustle.
Work has become play, and play - work:
Dice roll on the ground, wood chips fall from cards,
He who does not play means nothing, those who play - lose
But it is impossible to tell in the crowd which one is which.
In the doorway of the temple on a napkin crosses for three cents,
The absolved pour out through the side doors.
Beggars kneel in the dust among the monks,
It is impossible to tell which one is a saint and which one is a hypocrite.
The whole city has gone mad
Neither old man nor youth knows
Whether it is Lent or Carnival,
Or Carnival - Lent!
A corporal of the cavalry sat astride a hundred-liter barrel
Helmet - laughter on his spread face.
He stuck a roasted pig's head on his spear,
There will be food, there will be drink, there will be loot to be taken.
Against him - a wooden throne harnessed to priests,
And on the throne sits an emaciated apostle of fasting.
He already begs the Lord God's forgiveness for his victory,
And instead of a spear, he took Peter's oar in his hand.
The partisans outdo each other in slogans and prayers,
The minstrel sings how brother stood against brother.
In the crowded tavern, the mob awaits the result,
The child waves a banner - there will be a great battle.
The whole city has gone mad...
I sit in the window, looking down, I have the whole world in my eye,
I see what everyone steals, loses, what they look for in the crowd.
At dusk I will go to church, confess my sins,
At night I will walk through the market and collect the leftovers.
From them carnival-fasting feast as they say
I will delight the people of your heart, your beggars.
To understand the whole truth in your company:
My soul - desires fasting, body - carnival!