Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Zabic kota

Zabic kota

Kota schwytaliśmy w kącie śmietnika
Łeb mu wcisnąłem w mokrą grudę żwiru
Dziesięcioletni mój przyjaciel Świrus
Wstrzymując oddech - użył scyzoryka.
Zwierzak się szarpał, krew wsiąkała w żwir,
Fruwała w kłakach wystraszona sierść.
Rozwarła się pod ostrzem kocia pierś
W łysiny płuc i śliski kiszek wir.
Wiotczał pod dłonią protest żywych sił
Łomotał w sercu zachwycony lęk,
Aż o żywotach kota dziewięciu przesąd pękł
W cynobry nerwów i błękity żył.
Takie wspomnienie nić pamięci mota.
Świrus chirurgiem został, znanym w kraju
I wie, gdzie życia kończy się istota;
Ja piszę wiersze o śmierci Rodzaju...
Wiele zawdzięcza ludzkość męce kota.

Убить кота

Мы поймали кота в углу мусорки,
Я вдавил его морду в мокрую кучу гравия,
Мой десятилетний друг, по прозвищу Чокнутый,
Затаив дыхание, — пустил в ход перочинный нож.
Зверек бился, кровь впитывалась в гравий,
В клочьях шерсти летала испуганная шкура.
Под лезвием раскрылась кошачья грудь
В лысины легких и скользкий водоворот кишок.
Слабел под рукой протест живых сил,
В сердце колотился восторженный страх,
Пока о девяти кошачьих жизнях поверье не лопнуло
В киноварь нервов и лазурь вен.
Такое воспоминание нить памяти вьет.
Чокнутый стал хирургом, известным в стране,
И знает, где кончается сущность жизни;
Я же пишу стихи о смерти Бытия...
Многое человечество обязано мукам кота.