Paroles et traduction Michał Bajor - Mała Ojczyzna

Mała Ojczyzna

Pozwolę sobie tu wyznać
Przypomnieć sobie pozwolę
Że moja mała ojczyzna
To moje drogie Opole
Z mojego domu nad Odrą
Ta sama wiedzie wciąż ścieżka
Odra jest srebrna i modra
I moja mama tu mieszka

I choć może, może w świecie są miejsca ciekawsze
Ja myślę gdy bywam markotny
Że mała ojczyzna to tak jakbym zawsze
W kieszeni miał bilet powrotny
I mogę w dal pędzić i wzbijać się w chmury
I cieszyć się mogę i smucić
Lecz mała ojczyzna to adres pod który
Niezmiennie wciąż mogę powrócić

Tu jeszcze jako brząc mały
Płot przeskakując zuchwale
Zza kępy drzew podglądałem
Jak rodzą się festiwale
I spoglądając w świat bystro
Po domu umiałem krzyczeć
Że ja będę sławnym artystą
Albo sprzedawcą słodyczy

A dom był, był bezpieczny, był ciepły, serdeczny
I drzwi nie zamykał przed nikim
Był pełen radości, był pełen czułości
I pełen prześlicznej muzyki
I na każdym, na każdym kroku
Mnie miała na oku ta mała ojczyzna szczęśliwa
Choć jako brzdąc mały
W te dni nie wiedziałem
Że tak ją należy nazywać

Aż świat mnie wezwał daleki
Nieznaną tajemną stroną
I przymykając powieki
Myślałem pora pofrunąć
Nad brzegiem Odry, mej rzeki
I w domu co mnie wychował
Ja przymykając powieki
Myślałem pora spróbować

I cel, cel utoczyłem i dążąc do niego
Wiem jakich nie, nie śpiewałbym pieśni
Że mała ojczyzna to punkt, od którego
Mą drogę życiową los kreśli
I mała, mała ojczyzna da zamknąć się krótko
W dzień jasny bezpieczny pogodny
I głos mamy który zapyta, cichutko
"Syneczku, a możeś ty głodny"

Малая Родина

Позволь мне здесь признаться,
Позволь мне вспомнить,
Что моя малая родина —
Это мой дорогой Ополе.
Из моего дома над Одером
Всё та же тропинка ведет,
Одер серебристый и синий,
И моя мама здесь живет.

И хотя, может быть, в мире есть места интереснее,
Я думаю, когда мне грустно,
Что малая родина — это как будто всегда
В кармане храню обратный билет.
И могу я вдаль стремиться и взмывать в облака,
И радоваться могу, и грустить,
Но малая родина — это адрес, куда
Неизменно всегда могу вернуться.

Здесь еще будучи мальчишкой,
Забор перепрыгивая смело,
Из-за деревьев подглядывал,
Как рождаются фестивали.
И глядя на мир открыто,
По дому кричал я звонко,
Что буду я знаменитым артистом,
Или продавцом конфет.

А дом был, был безопасным, был теплым, сердечным,
И двери не запирал ни для кого.
Был полон радости, был полон нежности,
И полон прекрасной музыки.
И на каждом, на каждом шагу
Меня берегла эта малая родина счастливая.
Хотя будучи мальчишкой,
В те дни я не знал,
Что так ее нужно называть.

Пока мир меня не позвал далекий,
Неизведанной тайной стороной,
И, закрывая веки,
Я думал, пора взлететь.
Над берегом Одера, моей реки,
И в доме, что меня вырастил,
Я, закрывая веки,
Думал, пора попробовать.

И цель, цель я наметил, и стремясь к ней,
Знаю, какие песни я бы не пел.
Что малая родина — это точка, от которой
Мой жизненный путь судьба чертит.
И малая, малая родина даст укрыться ненадолго
В день ясный, безопасный, погожий,
И голос мамы, которая спросит тихонько:
"Сыночек, а может, ты голодный?"