paroles de chanson Nazm - Mohsen Namjoo

چیزی نظیر آتش در راه های ماندگار
روح است در سُخابه و اَفغانم آرزوست
جان بی شُغابه از در انکار می رود
خامُش دل می دهم، می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
چیزی نظیر آتش در راه های ماندگار
روح است در سُخابه و اَفغانم آرزوست
جان بی شُغابه از در انکار می رود
خامُش دل می دهم، می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
نظم می ماند از من
پشت سبزیِ کاغذی که می ماند از من
سَلخ پُخته چنگ چُغلانِشمند می اندازم
و سرکُشانه مولازوروَش میمیرم و
مرگ می ماند از من
ساژه می ماند، یانِش می ماند و ما نیستیم
میان دستان سالانتور روزگار بی دلیل می میریم
واژه می ماند
واش می ماند از ما
شاش می ماند از ما
کاغانه کوله گنج می ماند از ما
ماسیانه شناور شعر شاکالتوس می ماند از ما
و ما مزمزه می ماند از ما و ما مزمزه می ماند از ما
و ما مزمزه می کنیم تراوش چاغالکونابش مند را
تجربه بیسیده لاک می کنیم
نظم می ماند از من
مرگ می ماند از من
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
وارطان سخت نگفت
یک دم در این ظلام
درخشید و جَست و رفت... اروپا، پناهنده شد
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم
من با لباس دژبانی، سست و بی طمع
از میان مردم مست می گذرم
سر را به چه می افشانی ای مرد بی ولع؟
مهم نیست می گویم و می گذرم