paroles de chanson Labirent - Molgax

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem

Kim çözebiliyor bu sanrısal sorunu
Bulamıyorum bu çıkışının yolunu
Şeytan ve melekle kavgalı olurum
Kimim şimdi yani ben asıl soru bana bu

Kafamda kurup kurup sizi tanımıyorum
Ben kimim artık bunu bilmiyorum
Dostlarım var sanırım bunu istiyorum
Dudaklarına değmek için hep titriyorum

Konuşurum kendimle bu şizofrenik durumlar
Acıların hası da bu platonik olur ham
Beni alıp da bu ateşine kavur lan
Seni yakanlar hatanı da yüzüne vururlar

Ne tarafa dönsem duvarı buluyorum
Sevgi gösterir bana çıkışı umuyorum
Bir silüet görüyorum ve ona düşüyorum
Kafamda sürekli bir ad onu unutuyorum

Başarısız kalıyorum eksik deneyim
Şansıma takıla bu etkin değilim
Seçilmiyorum çünkü teknik gerilim
Dayanamıyorum şimdi de çektim tetiği

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem

Aynadaki kimsin seni tanımıyorum
Sesin aynı ama seni duyamıyorum
Duysam bile asla anlamıyordum
Anladıklarıma da hiç inanmıyordum

Birden fazla kişiyim sanki bilemiyorum
Bırakmak istesem de dönüp gidemiyorum
Bunalsam bile asla yeter diyemiyorum
Yaram açık zaten mermi dilemiyorum

Zihnimin içindeyken batıp duruyorum bir kuma
Bu sen değilsin dedim hadi birazcık utan
Düşüp duruyorum sanki hepsi yeni bir tuzak
Bir yalan daha söyle inanmak istiyorum buna

Yol sonu ışık bana hedef oldu konum
Nerelere dönsem çıkmazdı yolum
Hayata karşı kimlikti kozum
Umarım kayıp falan olmazdı sonum

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem

Kaybolmak zoruma gidiyor tatlım
Hiç kimse beni de tanımıyor artık
Bu yüzden sürekli yalnız kaldım
Ruhum tek başına bu acıları tattı

Uyumam geceleri kabus gibi hem
İnsanlar yaşadığıma fanus dibi der
Hiçbiri benim gibi azmetmediler
Zihnim bana da bir labirent gibi hem