Paroles et traduction Natalia Nykiel - Łuny

Łuny

Ukryci za szybami, na siebie czekamy
Jak ptaki w szklanej klatce, karmione myślami i
Kiedy latarnie nocy, oświecą nam drogę
W tę noc pójdziemy razem, już wszystko gotowe

Znów ramię w ramię, przez lamp złoty blask
Zostawiamy dzień, najdalej jak się da
Wszyscy ubrani w ciągle mijający czas
Wrzuceni w jeden moment mamy jeden stan

I cały czas nocami aż do dnia
Razem poprzez łuny betonowych miast
Labirynt nóg, a w głowach huczy bas
Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma nas

Znajomi tylko sobie zbieramy spojrzenia
Ci, którzy chcą wygrywać, nie znają wytchnienia
A już kiedy wszystko zgaśnie, latarnie i gwiazdy
Czekamy za oknami, aż znowu się zacznie

I cały czas nocami aż do dnia
Razem poprzez łuny betonowych miast
Labirynt nóg, a w głowach huczy bas
Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma

Stoimy znów, choć wolimy biec
Osobno za szkłem, pośród marzeń i zdjęć
Wrzuceni wszyscy w ten sam dziki pęd
Z nadzieją, że on też kiedyś skończy się, więc

Znów ramie w ramie, przez lamp złoty blask
Zostawiamy dzień, najdalej jak się da
Wszyscy ubrani w ciągle mijający czas
Wrzuceni w jeden moment mamy jeden stan

I cały czas nocami aż do dnia
Razem poprzez łuny betonowych miast
Labirynt nóg, a w głowach huczy bas
Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma nas

Flare

Hidden behind closed windows, we wait for each other
Like birds in a glass cage, fed with thoughts and
When the night lanterns light up our way
We'll walk together tonight, everything is ready

Together again, through the golden glow of the lamps
We leave the day behind, as far as we can
All dressed in time that never stops
Thrown into one moment, we are in one state

And all the time at night until the day
Together through the flares of the concrete cities
A labyrinth of legs, with bass pounding in our heads
We know that together no one can stop us

Acquaintances only looking at each other
Those who want to win don't know any respite
And when everything finally goes out, the lanterns and the stars
We wait at the windows for it to start

And all the time at night until the day
Together through the flares of the concrete cities
A labyrinth of legs, with bass pounding in our heads
We know that together no one can stop

We're standing again, although we prefer to run
Separated by glass, amongst dreams and memories
All of us thrown into the same wild path
Hoping that it will end, so

Together again, through the golden glow of the lamps
We leave the day behind, as far as we can
All dressed in time that never stops
Thrown into one moment, we are in one state

And all the time at night until the day
Together through the flares of the concrete cities
A labyrinth of legs, with bass pounding in our heads
We know that together no one can stop us