paroles de chanson ไปอยู่ดี - PEE CLOCK

พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไปอยู่ดี
เพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไป
ไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใย
สุดท้ายแล้วเธอก็ไป อยู่ดีเพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไป
ไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใยสุดท้ายแล้วเธอก็ไป
ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เธอก็ยังจะฝืนโทรมาข้างในใจลึกๆแค่อยากให้เธอนั้นปล่อยจะได้ไม่ต้องมาคอยมาโทรตาม
ขอโทษทีที่มีเวลาน้อย เธอควรมีความสุขนะในเวลานี้
เธอไม่ควรเป็นคนช้ำไม่จำเป็นต้องทนรั้งมีคนดูแลเธอดีที่ตรงนั้นความรู้สึกเหมือนแพ้เหมือนแผลมันโดนย้ำ
เพราะว่าลึกๆข้างในยังต้องการเลยยอมตัดใจจากเธอทุกช่องทาง
คนใหม่เธอคุยไปเลยไม่ต้องวาง อยากให้ตัดให้หมด
ไม่ต้องมีความสัมพันธ์และไม่ต้องคิดถึงไม่ต้องมาบอกว่าผมดี
ก็แค่คนๆนึงที่เธอเคยให้ความสำคัญคุณเคยเป็นของขวัญสิ่งเดียวที่ผมมี
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไปอยู่ดี
เพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไปไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใย
สุดท้ายแล้วเธอก็ไปอยู่ดีเพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไป
ไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใยสุดท้ายแล้วเธอก็ไป
ไม่ได้ดีแต่มองเธอเธออย่างดูสตรองไม่ต้องคอยประคับประคองแค่มันชอบประชดประชัน
ทำได้แค่รอให้เธอหันมามองเมื่อไหร่เธอจะพอถ้ายังไม่อยากคุยเดี่ยวไปรออยู่ที่
รถละกันนะมีอีกหลายอย่างอยากให้เธอเจอบ้างรักไม่ได้สนุกมีความเหมือนเธอเดินห้าง
เหมือนรสชาติอาหารต้องปรุงต้องเติมบ้างอยากให้เธอกลับมาหาทุกครั้งที่เธอว่าง
รู้ว่าผมไม่เหมือนใครเธอก็คงคิดเหมือนกันไม่อยากให้เธอฝืนใจเพราะกลัวเธอฝืนทำ
ทำไมยิ่งใกล้ยิ่งรู้สึกห่างไกลสิ่งที่ผมกลัวคือเราต่างคนต่างไปไม่เป็นไรผมเข้าใจ
หลังจากนี้คงไม่ได้อ้อนเธอก่อนนอนยิ่งเขามีเธออยู่ด้วยผมก็รู้ว่าต้องยอม
ต่อให้ท้อผมก็รอ
อยากให้เขาดูแลเธอได้สักครึ่งผมก็พอ
ใจที่เธอนั้นวางทิ้งตอนนี้มันแทบอยากตาย
ถ้าเกิดเธอเป็นเจ้าหญิงผมจะเป็นปราสาททรสนขอร้องเธอเลยจากใจ
ขอให้ได้มั้ยอย่าจากไปทำได้เพียงแค่เท่านี้มันก็ดีเท่าไร
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไปอยู่ดี
เพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไป
ไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใย
สุดท้ายแล้วเธอก็ไป อยู่ดีเพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการในตอนนี้
พอหมดความหมายแล้วเธอก็ไป
ไม่มีเลยความเชื่อใจไม่เหลือแม้แต่เยื่อใยสุดท้ายแล้วเธอก็ไป