paroles de chanson Proza - Qaraqan

Sənin gözlərində boğuldum
Payız zərif küləklə sığal çəkdi gecəyə.
İlk xəzanla doğuldum.
Boş parkın hönkürtüsü.
Yaş asfalt bir az xəstə.
Yağış da incə, qəddar.
Qırıq ürək boş qəfəsdə.
Sökülmüş arzuların xarabasında
Arası kəsilməz gülüşlə ağlayırdı kor rəssam
Şikəst atlar arabasında
Sən də başqa, mən də başqa
Dərd də, qəm də başqa
Yaddaşım sanki bir şeir kimi cızıldı daşda
Küçələrin qaranlığında
Çox sağol ki, bir mələk kimiydin
Saçıların ipək kimiydi, sözlərin külək kimiydi
Çox sağol
Qəlbimin düzənliyində bir bulaq kimiydin
Amma çox
İsti çox
Duzlu çox
Tozlu manikenlər
Vitrində göz yaşıyla
Ölülər qucaqlaşır yuxularımda baş daşıyla
Doxsan illik keçmişimlə iyirmi yaşda neyliyim?!
Əllərim bağlı qarğalar ciyərmi çeyniyir
Heç nə demə, danışma
Bəsdi
Heç nə soruşma
Kim günahkar?
Sən günahkar
Mən günahkar
Gecə günahkar
Gün günahkar
Dərslər günahkar
Payız, şeir, dəftər günahkar
Bəlkə də oxuduğum kitablarla dolu rəflər günahkar!
İncə-incə kəs damarlarımı
İç qanımı sevgilim
Artıq sevmirəm
Sən də sevmirsən
Sehirli bir nağıl
Səni unutmaram
Məni unutma sən
Gizləmə
Göz yaşın qoy axsın
Onu qurutma sən
Məktublar və tozlu şəkillər
Yanır əllərimi qızdıran ocaqda
Ümid uzaqda
İçimdə şaxta
Ölmüş sevgimin ruhu hərdən gəzir bu qaranlıq otaqda
Sənə nifrət etdim
Həm də sevdim qəzəbsiz
Pəncərəyə yağış damlaıyr gözəl, səssiz
Kül ocaqda
Yastıq qucaqda
Darıxdım, güldüm, ağladım
Gecə səbəbsiz
Məktublar və tozlu şəkillər
Yanır əllərimi qızdıran ocaqda
Ümid uzaqda
İçimdə şaxta
Ölmüş sevgimin ruhu hərdən gəzir bu qaranlıq otaqda
Sənə nifrət etdim
Həm də sevdim qəzəbsiz
Pəncərəyə yağış damlaıyr gözəl, səssiz
Kül ocaqda
Yastıq qucaqda
Darıxdım, güldüm, ağladım
Gecə səbəbsiz
Küləklərlə dərdləşirdi qatarın tüstüsü
Uzaqda baharın istisi
Çox soyuq
Yanağlarımda buz bağladı
Donub qalan o göz yaşı
Yadına sal
Arzularda
Ölmək eyni gündə
İkimizə bir baş daşı!
Və eyni gündə öldük
Sən mənim üçün
Mən sənin üçün
Özgə olduq
Sən mənim üçün
Mən sənin üçün
Bəlkə xəstəlik səbəb?
Bəlkə mələklər paxıl?
Amma mənə demişdilər ki, sevgi qəlbə çiçəklər taxır
Evlənək demişdin
Uşaqlıq necə gözəl
Və nə qədər sadəlövh
Qaçaq demişdik
Qanadlarımızı açıb uçaq demişdik
Hər şey demişdi gizlədiyimizi
Gözlər demişdik
Dumanlar gizlədəndə yerimizi izlər demişdi
Restoranlar, rəqsimiz
Sevgililər günü
Ümidlər yanır günəş kimi
Ümidlər sönür
Ay işığı nur
Gözlərimdə leysanlar dolur
Sən öləndə ilk dəfə inandım insanlar ölür
Nə şəkillər əvəz edər səni
Nə qəmli şeirlər
Hər işi pis olanlar mənə
Hər şey düzələr deyirlər
Düzəlmir!
Sən qara paltarlar geyərdin
Qəmli baxışlarına vurulmuşdum
Az gülərdin...
Sevərdim
Dənizlər limanları sevən kimi
Sevərdim
Qulaqlar yalanları sevən kimi
Öldürmək istəmişdim özümü sən ölən kimi
Əsrlər keçsə də, yadımdasan dünən kimi