Bynajmniej - Wojciech Młynarski traduction en allemand

Bynajmniej

Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu
Choćby najbardziej pobieżnym
Że się spotkali pan ten i pani
W pociągu dalekobieżnym
Ona na pozór duży intelekt
On może trochę mniej
Ona z tych, co to pragną zbyt wiele
On szeptał jej

Za kim to, choć go wcześniej nie znałem
Przez ciasny peron się przepychałem?
Za Panią, bynajmniej za Panią...
Przez kogo płonę i zbaczam z trasy
Czyniąc dopłatę do pierwszej klasy?
Przez Panią, bynajmniej przez Panią
Byłem jak wagon na ślepym torze
Pani zaś cichą stać mi się może
Przystanią, bynajmniej, przystanią...
Mówię, jak czuję, mówię, jak muszę
Gdzie Pani każe, tam z chęcią ruszę
Za Panią, bynajmniej za Panią

Ta pani tego pana niszczyła
Przez cztery stacje co najmniej
Zwłaszcza złośliwie zaś wyszydziła
Użycie słowa "bynajmniej"
A on, on w końcu nie był zbyt tępy
Cokolwiek przygasł, to fakt
Ale ogromne zrobił postępy
Mówiąc jej tak

Człowiek czasami serce otworzy
Kto go zrozumie? Kto mu pomoże?
Nie pani, bynajmniej nie pani...
I kto, nie patrząc na tę zdania składnię
Dojrzy, co człowiek ma w sercu na dnie?
Nie pani, bynajmniej nie pani...
Dla pani, proszę pani, wszystko jest proste
Myśli są trzeźwe, słowa są ostre
I ranią, cholernie mnie ranią!
I wiem, że jeśli szczęście dogonię
W cichej przystani się kiedyś schronię
To nie z panią, bynajmniej nie z panią

Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu
Które jest prawie skończone
Że gdy rozstali się ten pan z panią
Szedłem za nimi peronem
I wtedy tego, co się zatliło
I uleciało gdzieś w dal
Przez małą chwilę mi się zrobiło
Bynajmniej żal...

Bynajmniej żal...
Bynajmniej żal...
Żal

Keineswegs

Schwer, in der Erzählung nicht zu erwähnen
sei es nur ganz flüchtig
dass sich dieser Herr und diese Dame trafen
in einem Fernzug
Sie mit scheinbar hohem Verstand
Er vielleicht etwas weniger
Sie von der Sorte, die zu viel begehrt
Er flüsterte ihr zu

Wem folgte ich, obwohl ich ihn nie kannte
durch das enge Bahnsteiggedränge?
Ihnen, keineswegs Ihnen...
Wegen wem brenne ich und verlasse die Route
und Aufpreis für erste Klasse zahle?
Wegen Ihnen, keineswegs wegen Ihnen
Ich war wie ein Waggon im Abstellgleis
Sie jedoch könnten still werden für mich
Zuflucht, keineswegs Zuflucht
Ich spreche frei, spreche wie ich muss
Wohin Sie heißen, da geh ich gern
Ihnen nach, keineswegs Ihnen nach

Die Dame zermürbte den Herrn
mindestens vier Stationen lang
Besonders boshaft verspottete sie
den Gebrauch des Worts "keineswegs"
Doch er war schließlich nicht zu stumpf
Zwar etwas verblasst, das ist wahr
Doch große Fortschritte machte er
indem er zu ihr sprach

Manchmal öffnet man sein Herz
Wer versteht's? Wer hilft ihm schon?
Nicht Sie, keineswegs Sie...
Und wer erkennt, unachtend der Satzstruktur
was tief im Herzen der Mensch trägt?
Nicht Sie, keineswegs Sie...
Ihnen, verehrte Dame, ist alles einfach
Gedanken nüchtern, Worte scharf
Sie treffen und, verdammt, sie treffen mich!
Weiß ich, dass wenn das Glück mich holt
ich im stillen Hafen einst rasten werde
So nicht bei Ihnen, keineswegs bei Ihnen

Schwer, in der Erzählung nicht zu erwähnen
die nun bald endet
dass als sich Herr und Dame trennten
ich ihnen auf dem Bahnsteig folgte
Was ich da auflodern sah
und in die Ferne schweifte
Das tat mir einen kleinen Augenblick
keineswegs leid...

Keineswegs leid...
Keineswegs leid...
Leid