Paroles et traduction Zeus - Orinoko Flow

Zaczynamy życie tam u góry
Synowie i córki nieba
Za poduszki nam służą chmury
Ramionami nas otula matka Ziemia
Żadne z nas nie zna, póki co
Żadnych barw, nasze oczy są puste
Nasze serca to gładka powierzchnia
Żadnych fal, każde kroki są słuszne
Wybieramy to co mamy w naturze
Choć goni od źródeł nas, naprzód
Gdy ruszamy to wydaje się trudne
Później widzisz w tym blask entuzjazmu
W końcu ten pierwszy raz, patrząc mu w twarz
Karmisz oczy światem
Feeria bodźców i barw zalewa Ci jaźń
Stajesz się wodospadem

Zaczynasz płynąć z czasem, błyszcząc - słońce grzeje
I z czasem spotykasz tych, co widzą w Tobie siebie
Jesteś błogosławieństwem
Świat wokół Ciebie ożywa, musisz tylko być
Mimowolnie tak niesiesz nadzieję
Gdy wreszcie odzywa się burzy blisko błysk
I zamienia twoje dni w noce bycie jedną z ich pociech
Bycie ich wrogiem
Wylewasz z brzegów i cud życia
W ich oczach zmienia się w plik wykroczeń
I w twoją stronę w końcu ktoś rzuca kamień
Serce broczy Ci mocno krwią
Twoje oczy tak pełne pytań i lęku od łez się szklą - orinoko flow

Chciałbyś móc wiecznie trwać, wyrwać się siłą
Z klatki niezmiennych praw lecz każdy z nas żyjąc
Jest tylko jedną z fal, które przeminą
I pozostaje nam, płynąć

Kiedy kończą się serie serpentyn i wychodzimy znowu na prostą
W pamięci mamy błędy i klęski
Echa wszystkiego co nas tutaj zawiodło
Prawie kiedyś wyschnęliśmy dla kogoś
Teraz to wydaje się mitem
Ale takie rzeczy to coś, co płynie już z Tobą
Po tym jak się prawie stałeś korytem
Wspominasz z bólem chwile w których ktoś zaburzył twój nurt
Każde z tych czółen przenosiłeś tak na ląd by nie naruszyć ich burt
Ale cóż to już surrealizm
Nawet stawia tamy Ci przykra prawda
Zalany falami starych smutków
I żali sprawić umiesz już tylko by przybyło bagna

O końcu szumią coś drzewa tam w górze kiedy przepływasz dołem
Gdzieś w głębi lądu wysychają kałuże cienie rzek znajome
Brzeg tyle razy poraziłeś swym prądem że musisz nieść teraz jego część
Każdy wyrwany w gniewie korzeń
Pień co mostem był dziś ci zwalnia bieg
Dałbyś wiele żeby mieć w sobie znów świeżość i nadzieję pierwszych sekund
Setkę prób biegu pod swój prąd już podjąłeś ale nie zmienisz celu na widnokręgu
To koniec? Początek? Tu fale wody kroplą są
Twoje oczy tak pełne pytań i lęku od łez się szklą - orinoko flow

Chciałbyś móc wiecznie trwać wyrwać się siłą
Z klatki niezmiennych praw lecz każdy z nas żyjąc
Jest tylko jedną z fal które przeminą
I pozostaje nam płynąć

Przed siebie, przed siebie, przed siebie, przed siebie
Przed siebie, przed siebie, przed siebie, przed siebie
Przed siebie, przed siebie, przed siebie, przed siebie
Przed siebie, przed siebie, przed siebie, przed siebie

Мы начинаем жизнь там наверху
Сыновья и дочери небес
За подушками нам служат облака
Нас обнимает Мать Земля
Никто из нас не знает, пока
Нет цветов, наши глаза пусты
Наши сердца-гладкая поверхность
Никаких волн, каждый шаг правильный
Выбираем то, что есть в природе
Хотя он гонится от источников нас, вперед
Когда мы двигаемся, это кажется трудным
Позже вы видите в этом блеск энтузиазма
В конце концов, этот первый раз, глядя ему в лицо
Вы кормите глаза миром
Феерия стимулов и цветов наводняет вас
Вы становитесь водопадом

Вы начинаете течь со временем, сияя - солнце греет
И со временем вы встречаете тех, кто видит в вас себя
Ты благословение
Мир вокруг вас оживает, вам просто нужно быть
Непроизвольно так несешь надежду
Когда наконец-то заговорила гроза, близкая к вспышке
И он превращает ваши дни в ночи, будучи одним из их утешений
Быть их врагом
Выливаете с берегов и чудо жизни
В их глазах он превращается в файл правонарушений
И в твою сторону, наконец, кто-то бросает камень
Сердце сильно бьется кровью
Твои глаза так полны вопросов и страха от слез из стекла-Ориноко поток

Вы хотели бы иметь возможность длиться вечно, вырваться силой
Из клетки неизменных законов, но каждый из нас живет
Это всего лишь одна из волн, которые пройдут
И нам остается, плыть

Когда серия серпантинов заканчивается, и мы снова выходим на прямую
В памяти есть ошибки и неудачи
Отголоски всего, что нас здесь подвело
Мы почти высохли для кого-то однажды
Теперь это похоже на миф
Но такие вещи-это то, что уже течет с вами
После того, как ты чуть не стал корытом
Вы с болью вспоминаете моменты, когда кто-то нарушил ваше течение
Каждое из этих каноэ вы переносили так на берег, чтобы не нарушать их борт
Но что такое сюрреализм
Даже ставит плотины вам неприятная правда
Затопленный волнами старых печалей
И жалко только, что болото прибыло.

О Конце что-то жужжит деревья там наверху когда ты плывешь по яме
Где-то в глубине суши лужи тени рек знакомые
Ты так много раз поражал берег своим током, что тебе придется нести часть его сейчас
Каждый вырванный в гневе корень
Ствол что мост был сегодня вы замедляет ход
Вы бы дали много, чтобы иметь в себе свежесть и надежду первых секунд
Вы уже предприняли сотню попыток бежать против своего течения, но не измените цель на круге
Все кончено? Начало? Здесь капли воды волны
Твои глаза так полны вопросов и страха от слез из стекла-Ориноко поток

Вы хотели бы иметь возможность вечно держаться вырваться силой
Из клетки неизменных законов, но каждый из нас живет
Это только одна из волн, которые пройдут
И нам остается течь

Вперед, вперед, вперед, вперед
Вперед, вперед, вперед, вперед
Вперед, вперед, вперед, вперед
Вперед, вперед, вперед, вперед