Текст песни Benim Kışlarım Yaza Benzer - Abdullah Özdogan

Benim kışlarım yaza benzer en çok
Öyle soğuklarda yanarım ki
Üşüdüğümü kimse bilmez
Kimse bilmez yalnızken yaşadığım kalabalığı
Yanarım kışın soğuğunda
Kavrulurum yalnızlıkla
Karlar altında göğsümde bir alev gizlidir
Ben en çok kışı severim
Benim gibi kimsesiz
Bende sizin gibi kirlenmişliklerimi karlar altında gizlerim
Ayıplarımı ve günahlarımı örten karlar
Güneşten daha fazla ısıtır beni
Karlar unutturur bana hayatın ettiklerini ve hatırlatır güneşin kıymetini
En çok kışı severim ben
En çok kışın ısınmaya
Kış karları,karlar üşümeyi ve üşümekte ateşi ve yazı sevdirir
Her kış gelecek yazı düşler ve alev alev yanarım
Ve özlemim öyle büyüktür ki
Karlar altında kendime sahte bi güneş yaratırım

Utancımı ört kar tanesi
Yalnızlığımı utandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır

Yanlızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır

Benim kışlarım yaza benzer
En çok kendim inanırım
İyi bilirim karların dondurduğu kadar yaktığınıda
Ve bir yaz günü kaybettiğim umutlarımı
Bir kışın göbeğinde ki boranlarda ararım
Budur kendime söylediğim en kötü yalanım
Ben en çok yazları üşürüm
Kışın geleceğini bilmek
Gelecek korkusunu uyandırır yüreğimde
Kışı düşünmekten yazı yaşayamam en çok
Onun için benim kışlarım yaza benzer
Ve yüreğimde yazları yaşarım
Bedenim karlar altındayken
Birtek düşüncelerimi tutsak edemez bedenim
Hislerimi tutsak ettiğinden ve kuşkularımı örttüğünden başka
Hep bir kış ortasında yazın ölmeyi düşünürüm
Ölürüm de zaman zaman
Ama öldüğümü hepinizden gizlerim

Utancımı ört kar tanesi
Yalnızlığımı utandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır

Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır
Yalnızlığımı sil kar tanesi
Beni bir daha kandır