Текст песни Apo Mesa Pethamenos - Arleta

Τον καιρό που μ′ αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί
στην κουβέντα μας επάνω τ' είναι άραγε η ζωή
τότε γύρισα και σού ′πα γι' άλλους είναι το κρασί
(γι' άλλους δόξα γι′ άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ)

Τον καιρό που μ′ αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί
στην κουβέντα μας επάνω τ' είναι άραγε η ζωή
τότε γύρισα και σού ′πα γι' άλλους είναι το κρασί
(γι′ άλλους δόξα γι' άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ)

Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς
απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά
μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν′ άνθρωποι πολλοί
(από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί)

Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς
απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά
μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν' άνθρωποι πολλοί
(από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί)