Sabaile Bhanthe - Aruna Lama перевод на немецкий

Sabaile Bhanthe

सबैले भन्थे मायालु फूल भई आँखमा फूल्छु
कर्मैले हजुर आँशुमा म फूले
कर्मैले हजुर आँशुमा म फूले
म आफै भन्थे जिन्दगी आफ्नै हातले लेख्छु
कुन मनले हजुर गितमा म भुँले
कुन मनले हजुर गीतमा म भुँले

सुन्दछु मेरो यही धर्ती भित्र आफ्नै छ रागत
पाउँदिन तर कोही पनि आफ्नो बेग्लै छ जगत
देख्नेले भन्थे उडेर एकदिन आकाश छुन्छु
कुन दिनले हजुर उड्न नै म भुलेँ
कुन दिनले हजुर उड्न नै म भुलेँ

न घर मेरो, न वन मेरो, यै मनले म एक्लो
मुहार मेरो सबैको जस्तो आँशुले म बेग्लो
लहरले भन्थ्यो बगेर एकदिन सागर पुग्छु
दिनले हजुर खोला मै म सुके
दिनले हजुर खोला मै म सुके

Alle sagten

Alle sagten, mein Herr, wie eine Blume würde ich in deinen Augen blühen.
Doch durch mein Schicksal, mein Herr, blühte ich in Tränen auf.
Durch mein Schicksal, mein Herr, blühte ich in Tränen auf.
Ich selbst sagte einst, mein Leben würde ich mit eigener Hand schreiben.
Mit welchem Herzen, mein Herr, verlor ich mich im Lied?
Mit welchem Herzen, mein Herr, verlor ich mich im Lied?

Ich höre, dass in dieser Erde mein eigenes Blut fließt.
Doch ich finde niemanden, der mein ist, meine Welt ist eine andere.
Die mich sahen, sagten, fliegend würde ich eines Tages den Himmel berühren.
An welchem Tag, mein Herr, vergaß ich gar zu fliegen?
An welchem Tag, mein Herr, vergaß ich gar zu fliegen?

Weder Heim ist mein, noch Wald ist mein, in diesem Herzen bin ich allein.
Mein Gesicht ist wie das aller anderen, doch durch Tränen bin ich anders.
Die Welle sagte einst, fließend würde ich eines Tages das Meer erreichen.
Doch der Tag, mein Herr, ließ mich schon im Bach vertrocknen.
Der Tag, mein Herr, ließ mich schon im Bach vertrocknen.