Текст и перевод песни Budka Suflera - Pożegnanie z cyganerią

Jak dziurawy płaszcz noc prześwita,
Wino kończy się, chrypi płyta,
Zaraz muszę wyjść, was zostawić,
Czarną pelerynę z ramion, z ramion zdjąć...
Cześć chłopaki, w różne drogi nam!
Trochę żalu czuję gdzieś na dnie,
Tej włóczęgi wolnej trochę, trochę żal!
I dorożką wypraw ponad dachy henże, ponad dachy hen,
Gdzie niebieski prószył śnieg...
W każdym drzewie skrzypiec dźwięk w słowie wiersza już tkwił,
Jakbyś ponad ziemią szedł,
W jasnej chmurze tkwił całe dnie,
Wymyślonych zdarzeń świat zbytnio chyba wciągnął nas!
Ale, chłopcy, pojąłem teraz:
Niezwyklejszym zwykłe życie, gdy udźwignąć umiesz je!
Jakże wiele kryje się,
Jakże wiele kryje się w zwykłych rzeczach!

Как дырявый плащ ночь просвечивает,
Вино кончается, хрипит,
Я сейчас уйду, вас оставлю.,
Черный плащ с плеч, с плеч снять...
Привет, ребята, в разные дороги нам!
Немного сожаления я чувствую где-то на дне,
Этого бродягу мало, мало жалко!
И извозчиком экспедиций над крышами Хенце, над крышами Хен,
Там, где синеет снег...
В каждом дереве скрипки звук в слове стиха уже застрял,
Словно над землей шел,
В светлом облаке он торчал целыми днями,
Воображаемых событий мир слишком много, кажется, втянул нас!
Но, мальчики, я понял сейчас:
Необычная обычная жизнь, когда вы можете выдержать их!
Как много скрывается,
Как много скрыто в обычных вещах!