Текст и перевод песни Budka Suflera - Pożegnanie z cyganerią

Pożegnanie z cyganerią

Jak dziurawy płaszcz noc prześwita,
Wino kończy się, chrypi płyta,
Zaraz muszę wyjść, was zostawić,
Czarną pelerynę z ramion, z ramion zdjąć...
Cześć chłopaki, w różne drogi nam!
Trochę żalu czuję gdzieś na dnie,
Tej włóczęgi wolnej trochę, trochę żal!
I dorożką wypraw ponad dachy henże, ponad dachy hen,
Gdzie niebieski prószył śnieg...
W każdym drzewie skrzypiec dźwięk w słowie wiersza już tkwił,
Jakbyś ponad ziemią szedł,
W jasnej chmurze tkwił całe dnie,
Wymyślonych zdarzeń świat zbytnio chyba wciągnął nas!
Ale, chłopcy, pojąłem teraz:
Niezwyklejszym zwykłe życie, gdy udźwignąć umiesz je!
Jakże wiele kryje się,
Jakże wiele kryje się w zwykłych rzeczach!

Прощание с богемой

Как дырявый плащ, ночь просвечивает,
Вино кончается, хрипит пластинка,
Сейчас я должен уйти, тебя оставить,
Черный плащ с плеч, с плеч снять...
Прощайте, ребята, наши пути расходятся!
Немного грусти чувствую где-то на дне,
По этой вольной бродяжьей жизни немного, немного жаль!
И на пролетке умчусь над крышами туда, над крышами туда,
Где голубой сыпал снег...
В каждом дереве скрипки звук, в слове стиха уже таился,
Как будто ты над землей шел,
В светлом облаке парил целыми днями,
Мир выдуманных событий слишком, наверное, увлек нас!
Но, ребята, я понял теперь:
Необычайнее обычная жизнь, когда вынести ее умеешь!
Как много скрывается,
Как много скрывается в обычных вещах!