Текст песни İstanbul Akşamları - Bülent Ersoy

Yalnızım çok yalnızım
Şu fani dünyada
Ne bir dost ne de anlayan
Bir insanım var
Kim düşse benim
Düştüğüm derde
Çoktan yıkılır kalırdı köşelerde
Kim düşse, kim düşse benim
Düştüğüm derde
Yıkılır kaybolurdu soğuk caddelerde
Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma
Sevdiğim hiç kimse olmadı
Senden sonra
Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma
Bitmedi ne sevgim
Ne içimde fırtına
İstanbul akşamlarında hatıramız var
İstanbul akşamlarında yıldızlar ağlar
İstanbul şu kalbimi yakmazdı bu kadar
Sen yoksun, yoksun artık
İstanbul akşamlarında hatıramız var
İstanbul akşamlarında yıldızlar ağlar
İstanbul şu kalbimi yakmazdı bu kadar
Sen yoksun, yoksun artık
Yalnızım çok yalnızım
Şu fani dünyada
Ne bir dost ne de anlayan
Bir insanım var
Kim düşse benim
Düştüğüm derde
Çoktan yıkılır kalırdı köşelerde
Kim düşse, kim düşse benim
Düştüğüm derde
Yıkılır kaybolurdu soğuk caddelerde
Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma
Sevdiğim hiç kimse olmadı
Senden sonra
Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma
Bitmedi ne sevgim
Ne içimde fırtına
İstanbul akşamlarında hatıramız var
İstanbul akşamlarında yıldızlar ağlar
İstanbul şu kalbimi yakmazdı bu kadar
Sen yoksun, yoksun artık
İstanbul akşamlarında hatıramız var
İstanbul akşamlarında yıldızlar ağlar
İstanbul şu kalbimi yakmazdı bu kadar
Sen yoksun, yoksun artık...