Текст и перевод песни Charitha Attalage feat. Wayo & Ravi Jay - Suckdevi Wanuma

Suckdevi Wanuma

පවට බරනුව දැකලා, පඬුපුලට සංකා
නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද
කව්රු අඳිනුද හාවා, රුදුරු දන බෝමා
නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද
ඉඳින් සඳෙහිම හාවා

බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත
පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා
වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ
ඉගිලෙනා බකමූණු රජා

සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන
අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා
දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ
වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා

තහනමේම මල් ගෙන, ආවා හඳ වෙත සකි ඇන්ද හාවා හමුවෙන්න
හඳ පෙන්නලා, කළා හාවා දුප්පත් මිනිසා පොලොවේ සක්විති, ඒකටයි දුක
අවංක වෙලා පැන්නා ගිනි මගට, දන්නේ දැවෙනකොට
වෙලානේ අපි හාවෝ මේ හුස්මේ බදු ගෙවන
වැඳගෙන එන්නේ බෝසතුන් නෙමේ පෝසතුන් වෙන්න
බොහෝ සත්තු, බෝසත් වෙස් ගෙන

එදා සිට රත්කළ එක තමා කළේ පුටු
ඔක්කොම සක්විතිවරු හම්බකරං මාරු
අපි අසරණයි රටේ
කාලෙන් කාලෙට කඬුපුලේ සක්විතිවරු පොර කතේ
එදා වගේ අද ගින්නට පැන්නොත් ඉන්නේ මරු කටේ
ඉන්න බෑ පොලොවේ, ඒකයි ආවේ මං හඳේ
මලක් අරගෙන එහෙනං ඉමු හාවො පොලොව බලං

තෙලි තුඩද බිම හෙළුවා, නුඹේ රුව ඇඳලා
ගියා සක් දෙයියා, අහෝ, අද
අඳින්නට ඒ වාගේ, කෙනෙක් නැත ලෝකේ
ඉඳින් හැම කාලේ සඳේ මැද
සිනා සී මේ වාගේ

බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත
පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා
වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ
ඉගිලෙනා බකමූණු රජා

සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන
අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා
දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ
වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා

ඇත පෑනක් ඇත්ත ලියන්න බැරුව
වැදි බණ වේදිකාවේ පන්සලේ නොව
කටුමැටි ගේ දුක දෝංකාරය
ඇහුන් නෑ කළු වීදුරු ඇතුලට
දුප්පතාගේ වෙන්නේ කුස පස්සට
සක්විති තුමාගෙ කුස ඇයි පෙරට
තේරෙන දින රටේ ඔලුවලට
අපි මියැදුනු තැන ගස් නැත පුත

Suckdevi Wanuma

Seeing the burden on the world, fear for the future
No gods, no, today
Who is wearing the mask, the brutal people roar
No gods, no, today
So in the moon itself, there is a mask

Many animals there are, but bodhisattvas are not
The world is decaying, decaying
The birds of the forest have gained the kingship of the world
The owl is king, flying away

No Indra, no, taking it for a painting
Cannot draw the moon today, no, no
The brutal, wild people who draw bows and arrows
Do not ascend, do not ascend today

Bringing flowers of prohibition, she came to the moon, wearing a white dress, to meet the masked one
She showed the moon, and the mask made the poor man of the earth a sakviti, that’s why he’s sad
He became sincere, jumped into the fire, knowing he would burn
We, the masked ones, are paying the tax of our breath
Those who come are not bodhisattvas, but posattvas
Many beings, in the guise of bodhisattvas

Since that day, the only thing he did was polish the throne
All the sakvitis are changing hands
We are helpless in the country
From time to time, the sakvitis of the kadupule fight
If you jump into the fire today like that day, you will be in the jaws of death
Cannot stay on earth, that’s why I came to the moon
Taking a flower, let’s go, the masked ones, look at the earth

She threw the tip of the thread to the ground, drawing your image
The god went away, no, today
No one in the world can draw like that
So, always, in the middle of the moon
Smile like this

Many animals there are, but bodhisattvas are not
The world is decaying, decaying
The birds of the forest have gained the kingship of the world
The owl is king, flying away

No Indra, no, taking it for a painting
Cannot draw the moon today, no, no
The brutal, wild people who draw bows and arrows
Do not ascend, do not ascend today

There is a pen, but it cannot write the truth
He worshipped, not in the temple, on the platform
The pain of the mud house, the roar
No one hears, inside the black glass
The poor man’s belly is behind
Why is the sakviti’s belly forward
The day the country’s heads understand
Where we died, there are no trees, son