Текст песни Tholo Potami To Perasma Sou - Dimitris Mitropanos
                                                Στη 
                                                σκοτεινιά 
                                                αυτού 
                                                του 
                                                κόσμου
 
                                    
                                
                                                έκρυψα 
                                                τη 
                                                μισή 
                                                ζωή 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                κι 
                                                ήταν 
                                                σαν 
                                                να 
                                                'χασα 
                                                το 
                                                φως 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                ζώντας 
                                                την 
                                                άλλη 
                                                τη 
                                                μισή 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                Σ' 
                                                ένα 
                                                καημό 
                                                που 
                                                με 
                                                βαραίνει
 
                                    
                                
                                                σ' 
                                                ένα 
                                                γιατί 
                                                που 
                                                με 
                                                ματώνει,
 
                                    
                                
                                                γυρνά 
                                                    η 
                                                σκέψη 
                                                σαν 
                                                χαμένη
 
                                    
                                
                                                και 
                                                πάλι 
                                                μέσα 
                                                μου 
                                                νυχτώνει
 
                                    
                                
                                                Σταμάτα, 
                                                πόνε, 
                                                τ' 
                                                αγκάλιασμά 
                                                σου,
 
                                    
                                
                                                θολό 
                                                ποτάμι 
                                                το 
                                                πέρασμα 
                                                σου.
 
                                    
                                
                                                Στέρεψαν 
                                                πια 
                                                οι 
                                                αντοχές 
                                                μου,
 
                                    
                                
                                                άκου, 
                                                Θεέ, 
                                                άκου, 
                                                Θεέ,
 
                                    
                                
                                                τις 
                                                προσευχές 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                Στις 
                                                παρυφές 
                                                της 
                                                ύπαρξής 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                κυλάει 
                                                    ο 
                                                χρόνος 
                                                προς 
                                                τα 
                                                πίσω,
 
                                    
                                
                                                μα 
                                                τους 
                                                ανθούς 
                                                της 
                                                άνοιξής 
                                                μου
 
                                    
                                
                                                δεν 
                                                ξέρω 
                                                πια 
                                                που 
                                                να 
                                                ζητήσω
 
                                    
                                
                                                Παγώνει 
                                                    ο 
                                                τόπος 
                                                που 
                                                πατάω,
 
                                    
                                
                                                φεύγει 
                                                    η 
                                                ζωή 
                                                πριν 
                                                την 
                                                προφτάσω,
 
                                    
                                
                                                μέρα 
                                                και 
                                                νύχτα 
                                                περπατάω
 
                                    
                                
                                                χωρίς 
                                                ποτέ 
                                                κάπου 
                                                να 
                                                φτάσω
 
                                    
                                
                                                Σταμάτα, 
                                                πόνε, 
                                                τ' 
                                                αγκάλιασμά 
                                                σου,
 
                                    
                                
                                                θολό 
                                                ποτάμι 
                                                το 
                                                πέρασμα 
                                                σου.
 
                                    
                                
                                                Στέρεψαν 
                                                πια 
                                                οι 
                                                αντοχές 
                                                μου,
 
                                    
                                
                                                άκου, 
                                                Θεέ, 
                                                άκου, 
                                                Θεέ,
 
                                    
                                
                                                τις 
                                                προσευχές 
                                                μου
 
                                    
                                Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.
                 
             
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
                                                         
                                                        