Текст песни Fyrir fáeinum sumrum - Friðrik Dór

Fyrir fáeinum sumrum ég sá
Stúlkuna mína ganga mér frá
Halda burt héðan, burt úr landi
Hugur til mín, á undanhaldi
ég einn sat eftir hér
En nú leyfum við honum hlé
Frá dimmu og depurð og dvínandi fegurð
því nú loks um eyru þaut
þula um nú snúi hún í skaut heimalands og þjóðar
Og drengsins sem bjó þar
Já, bjálfinn býr þar enn
Hann beið um senn eftir því
Hún sneri heim á ný
Fyrir fáeinum vikum ég vann
Vonina til baka, hmm já ég fann
þegar hjartað jók við slögin, tók að hamast
Mitt kalda hugarþel að lamast
Og nú, saman sátum ein
Spjölluðum og horfðum út í geim
Upp í dimmu og dulúð, já
Djöfull er guð kúl og nú
Loks um hugann laust lofsýnum
Nú yxi sama traust og áttum við forðum
Við skiptumst á orðum
Já bjálfinn sig brenndi enn
ástfangnir menn
Sér gleyma gjarnan enn
Sér gleyma gjarnan enn
Sér gleyma gjarnan enn