Текст песни Timima - Giorgos Mazonakis

Πικρός καφές να πάνε κάτω τα αφανέρωτα
Με δαχτυλίδια του καπνού μου σε εξορκίζω
Στοίβα τα λάθη κι άλλα τόσα τα ασιδέρωτα
Θηρίο ανήμερο την τύχη μου τη βρίζω
Μα που θα πάει θα ξεχάσω ότι ξέχασε
Θα με τραβήξει η ζωή από το μανίκι
Μπαίνει η Άνοιξη με αρώματα της με έπιασε
Δεν εκδικούμαι μα υπάρχει θεία δίκη.
Βαρύ της φυγής σου το ΤΙΜΗΜΑ
Μελαγχολία και μάτια σπασμένα
Κάθε ίχνος δικό σου το έσβησα
Και κομμένα τα λόγια με σένα.
Πικρός καιρός μα δε θα πέσω στα πατώματα
Και ας με θέλησες εσύ ναυάγιο πλοίο
Από της Καστέλας τα στενά ως τα άσπρα χώματα
Σπάω τους δρόμους γυρισμούς σου να αποκλείω
Βαρύ της φυγής σου το ΤΙΜΗΜΑ
Μελαγχολία και μάτια σπασμένα
Κάθε ίχνος δικό σου το έσβησα
Και κομμένα τα λόγια με σένα.