Текст песни Romanca o Trzech Siostrach Emigrantkach - Grupa MoCarta , Jacek Bonczyk

Były ongi trzy siostry,
Jak smętna niesie wieść,
Trzy dziewice żałobne,
Co nie miały co jeść:

Jedną była Amelia,
Druga była Ofelia,
Trzecia była Kordelia
I wszystkie chciały jeść.

Źle było, zimno było,
A tu za wszystko płać,
Wszyscy krzyczą: pieniędzy!
Lecz skąd pieniądze brać?

Nie pomagały lekcje,
Korepetycje różne,
Ciągle kieszenie siostrzyc
Były bezdennie próżne.

I ciągle nie zapłacone
To gaz, to znowu telefon.
Która dziewicom pomagasz,
Dopomóż im, Genowefo!

Aż raz, pewnego wieczoru,
Gdy księżyc był taki sam,
Ofelia o ustach sennych
Krzyknęła śmiesznie: "Już mam!"

"Cóż masz? - spytały siostrunie. -
Cóż masz, najdroższa, cóż masz?
My też się chcemy pocieszyć
I pofiglować aż".

Ofelia podnosi palce
I mówi siostrom tak:
Już wiem, co trzeba naprawić,
Już wiem, czego nam brak.

Musimy wyemigrować
Do Ameryki czy Venezueli -
Słuchajcie najstarszej siostry,
Słuchajcie siostry Ofelii!"

Jechały cztery tygodnie
Do dalekiej Venezueli
I powiększały się oczy
Amelii, Ofelii, Kordelii.

Lecz oto zbliża się koniec
Romancy katastrofalnej:
Ten dzień był tak szafirowy,
Tak srebrny i tak upalny.

Siostrzyce były białe,
Ocean zielony jak paw -
Niestety! wszystko zakończył
Najgłupszy w świecie traf.

Wybuchła burza. Złotymi
Siekierami piorunów rąbał
Posejdon, ocean nie pawiem,
Lecz był jak zielona trąba.

Marynarze biegali, biegali,
Kapitan krzyczał: "Oh yes!"
A siostry patrzyły na wszystko
Oczami pełnymi łez.

Wtem jako gwóźdź złoto-ostry
W kadłub statku uderzył piorun
I wszystko się zakończyło
Tego samego wieczoru

Ofelia w chwili ostatniej
Była tak ładną, tak ładną
I z krzykiem: "Puder w kajucie"
Jak inni poszła na dno