Текст песни Seday-e Faryad - Habib

پرنده پرنده دلش پریشونه
دلش پر از غم از اینکه مونده بی خونه
میخواد بخونه ولی طفلکی نمیتونه
کدوم پرنده ی خسته ترانه میخونه
هنوز پرنده ی پر بسته فکر پروازه
بگو بگو مگه این گریه شکل آوازه
منم منم مثه برگی که خسته از باده
چی شد چی شد که یه عاشق به این روز افتاده
صدا صدای شکستن صدای فریاده
تو هر شکسته ی دل جای پای فریاده
کدوم بنفشه و پونه به خونه برگشته
کدوم پرنده و آهو تو باغ و تو دشته
هنوز پرنده ی پر بسته فکر پروازه
بگو بگو مگه این گریه شکل آوازه
منم منم مثه برگی که خسته از باده
چی شد چی شد که عاشق به این روز افتاده
ترانه خونه شبم، قصه گوی تنهایی
کسی ندیده یه عاشق به این شکیبایی
من اون غریبه تنهام همیشه بی باور
که پر شکسته رسیدم به لحظه آخر
هنوز پرنده ی پر بسته فکر پروازه
بگو بگو مگه این گریه شکل آوازه
منم منم مثه برگی که خسته از باده
چی شد چی شد که یه عاشق به این روز افتاده
ترانه خونه شبم، قصه گوی تنهایی
کسی ندیده یه عاشق به این شکیبایی
من اون غریبه تنهام همیشه بی باور
که پر شکسته رسیدم به لحظه آخر
هنوز پرنده پر بسته فکر پروازه
بگو بگو مگه این گریه شکل آوازه
منم منم مثه برگی که خسته از باده
چی شد چی شد که یه عاشق به این روز افتاده
هنوز پرنده ی پر بسته فکر پروازه
بگو بگو مگه این گریه شکل آوازه
منم منم مثه برگی که خسته از باده
چی شد چی شد که یه عاشق به این روز افتاده
هنوز پرنده ی پر بسته