Текст и перевод песни Harris Raghavendra feat. Madhumatha & Ustad Sulthan Khan - Kalalu Kane

Kalalu Kane

కలలు కనే కలలు కరిగిపోవు సమయాలు
చెరిగిపోని ముగ్గే వేయునా
చూపు రాయి లేఖలు దిశలు మారు గమ్యాలు
ఒంటరిగా పయనం చేయునా
ఇది చేరువ కోరే తరుణం ఇరు ఎదలలో మెల్లని చలనం
ఇక రాత్రులు ఇంకొక నరకం వయసులా అతిశయం
ఇది కత్తిన నడిచే పరువం
నిజ కలలతో తమకమ రూపం
పెళ్ళి కోరును నిప్పుతో స్నేహం దేవుని రహస్యము
లోకంలో తియ్యని భాషా హృదయంలో పలికే భాషా
మెల్లమెల్లగ వినిపించే ఘోషా
కలలు కనే కలలు కరిగిపోవు సమయాలు
చెరిగిపోని ముగ్గే వేయునా
చూపు రాయి లేఖలు దిశలు మారు గమ్యాలు
ఒంటరిగా పయనం చేయునా
తడికాని కాళ్ళతోటి కడలికేది సంభందం
నే వేరు నువ్వేరంటే చెలిమికేది అనుబందం
ఎగరలేని పక్షికేలా పక్షి అనెడి ఆ నామం
తెరవలేని మనస్సుకేలా కలలు గనే ఆరాటం
ఒంటరిగా పాదాలు ఏమికోరి సాగినవో
జ్యోతి వెలిగించిన చేతి కొరకు వెతికినవో
కలలైనా కొన్ని హద్దులు ఉండును
స్నేహంలో అవి ఉండవుళే
ఎగిరొచ్చే కొన్ని ఆశలు దూకితే
ఆపుట ఎవరికి సాద్యములే
కలలు కనే కలలు కరిగిపోవు సమయాలు
చెరిగిపోని ముగ్గే వేయునా.
చూపు రాయి లేఖలు దిశలు మారు గమ్యాలు
ఒంటరిగా పయనం చేయునా
ఏమైందో ఏమో గాలికి తేమ కాస్త తగ్గెనులే
ఎకాంతం పూసుకొని సంధ్య వేళ పిలిచెనులే
కలలు కనే కలలు కరిగిపోవు సమయాలు
చెరిగిపోని ముగ్గే వేయునా
చూపు రాయి లేఖలు దిశలు మారు గమ్యాలు
ఒంటరిగా పయనం చేయునా
తెల్లవారు ఝాముల్లన్నీ నిద్రలేక తెలవారే
కనులు మూసి తనలో తానే మాట్లాడ తోచెనులే
నడిచేటి దారిలో నీ పేరు కనిపించా
గుండెల్లో ఏవో గుసగుసలు వినిపించె
అపుడపుడు చిరు కోపం రాగా
కరిగెను ఎందుకు మంచులాగ
భూకంపం అది తట్టుకోగల్ము
మదికంపం అది తట్టుకోలేం
కలలు కనే కలలు కరిగిపోవు సమయాలు
చెరిగిపోని ముగ్గే వేయునా.
చూపు రాయి లేఖలు దిశలు మారు గమ్యాలు
ఒంటరిగా పయనం చేయునా

Сны

Сны, что я вижу, тают, словно дым,
Неужто оставишь свой след на моем пути?
Взгляды – камни, письма – знаки, меняются цели,
Неужели в одиночку мне придется идти?
Это время близости, нежной дрожи в сердцах,
Ночи – муки, молодость – крайность, как огонь,
Это шествие по лезвию ножа,
С настоящими мечтами, обретающими форму,
Я желаю свадьбы, дружбы с огнем, божественной тайны,
Сладкий язык мира, язык, звучащий в сердце,
Тихий шепот, что постепенно становится громом,
Сны, что я вижу, тают, словно дым,
Неужто оставишь свой след на моем пути?
Взгляды – камни, письма – знаки, меняются цели,
Неужели в одиночку мне придется идти?
Какая связь у сухих ног с морем?
Если я и ты разные, то какая связь у дружбы?
Как может птица, не умеющая летать, называться птицей?
Как может сердце, неспособное открыться, мечтать?
О чем просили мои одинокие стопы, идя вперед?
Искали ли они руку, зажигающую свет?
Даже у снов есть границы,
Но в дружбе их нет,
Если взлетят надежды, прыгнув ввысь,
Кто сможет их остановить?
Сны, что я вижу, тают, словно дым,
Неужто оставишь свой след на моем пути?
Взгляды – камни, письма – знаки, меняются цели,
Неужели в одиночку мне придется идти?
Что-то случилось, влажность воздуха уменьшилась,
Укрывшись одиночеством, вечер зовет меня,
Сны, что я вижу, тают, словно дым,
Неужто оставишь свой след на моем пути?
Взгляды – камни, письма – знаки, меняются цели,
Неужели в одиночку мне придется идти?
На рассвете, не смыкая глаз, встречаю утро,
Закрыв глаза, говорю сам с собой,
Увидел твое имя на дороге,
Услышал шепот в своем сердце,
Вспышка гнева,
Растаяла, как снег,
Землетрясение можно пережить,
Сердцебиение – нет,
Сны, что я вижу, тают, словно дым,
Неужто оставишь свой след на моем пути?
Взгляды – камни, письма – знаки, меняются цели,
Неужели в одиночку мне придется идти?