Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Bajka o Glupim Jasiu

Ojców dom pożegnał Głupi Jasio
Szukać Wody Życia rad nie rad
Stopy ścisnął swym niedobrym braciom
Którzy siłą go wysłali w świat
Schedę jego wezmą I zmarnują
Nic powiedzieć nie mógł, choćby chciał
Więc wyruszył w drogę pogwizdując
Starczy mu, że mowę zwierząt znał
Starczy mu, że mowę zwierząt znał
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Śmiał się w lesie szczebiot ptasi
Prawda to, że ci rozumu brak!
Woda Życia nie istnieje
A w obczyźnie nam zmarniejesz!
Ale on przed siebie szedł i tak
Ale on przed siebie szedł i tak
Szedł za słonkiem, tam gdzie zachodziło
Po stopami chrzęścił złoty żwir
Ale złoto Jasia nie olśniło
Wsłuchal się w wieczornych ptaków ćwir
Idź - ćwierkały - Jasiu do stolicy
Gdzie umiera Król na łożu z piór
Uzdrów go wywarem z ziarn pszenicy
On ci władzę da i jedną z cór
On ci władzę da i jedną z cór
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Wabił w lesie szczebiot ptasi
Wszak bogactwo lepsze jest od bied!
Nie istnieje Woda Życia
Więc przynajmniej miej coś z życia!
Ale on i tak przed siebie szedł
Ale on i tak przed siebie szedł
Nie chciał władzy Jasio, bo był głupi
I nie myślał o najsłodszym z ciał
Bo by się miłością, władzą upił
A on Wodę Życia znaleźć miał
Zawędrował w osypiska dzikie
Gdzie się węże wiły mu u nóg
Uciekłby - kto mądry - przed ich sykiem
Ale Jasio syk zrozumieć mógł
Ale Jasio syk zrozumieć mógł
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Jeśliś nas się nie przestraszył
Idź przed siebie ścieżką na sam szczyt
Lecz nie zważaj na uroki
Nie oglądaj się na boki
Bo cię wtedy nie ocali nikt
Bo cię wtedy nie ocali nikt
Pnie się w górę ścieżką kamienistą
Wśród upiorów, widm, bezgłowych ciał
Ale nie przeraża go to wszystko
Bo nie takie baki z domu znał
Widzi już na szczycie, jak ze źródła
Woda Życia tryska srebrną mgłą
A przy źródle jeden z braci mruga
Popatrz, Jasiu w dół, tam jest twój dom!
Popatrz, Jasiu w dół, tam jest twój dom!
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Coś na złudę się połasił
Raz spojrzałeś w dół, jedyny raz
Na nic trudy, droga krwawa
Zniknął dom I brata zjawa
I zmieniłeś się pod szczytem w głaz
I zmieniłeś się pod szczytem w głaz
Wraca teraz Głupi Jaś z kamienia
Pełznie drogą rok po roku - cal
Lecz przeminą całe pokolenia
Nim pokonać zdoła złotą dal
A gdy dotrze już do domu kamień
Dzieciom ktoś opowie o nim baśń
I pojawi się przy starej bramie
Ożywiony baśnią Głupi Jaś
Ożywiony baśnią Głupi Jaś
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Rozumiałeś mowę ptasią
Ale więcej już rozumiesz dziś
W baśniach śpią prawdziwe dzieje
Woda Życia nie istnieje
Ale zawsze warto po nią iść
W baśniach śpią prawdziwe dzieje
Woda Życia nie istnieje
Ale zawsze warto po nią iść

Отцов дом простился с глупым Ясио
Искать воды жизни рад не рад
Ноги он сжал своим недобрым братьям
Которые силой послали его в мир
Схеду его возьмут и растратят
Он ничего не мог сказать, даже если бы хотел
И он отправился в путь, насвистывая
Достаточно того, что речь животных он знал.
Достаточно того, что речь животных он знал.
Глупый Гарри, Глупый Гарри
Смеялся в лесу птичий хохот
Правда в том, что тебе не хватает ума!
Воды жизни не существует
А на чужбине нам пропадешь!
Но он все равно шел впереди.
Но он все равно шел впереди.
Он шел за солонкой, туда, где она заходила
По ногам хрустел злотый гравий
Но золото Яся не ослепило
Прислушался к вечерним птицам квир
Иди, - щебетали, - Ясь в столицу
Где умирает король на ложе из перьев
Вылечите его отваром из пшеничных зерен
Он даст тебе власть и одну из кор
Он даст тебе власть и одну из кор
Глупый Гарри, Глупый Гарри
Заманил в лес птичий хрюканье
Ведь богатство лучше бедности!
Нет воды жизни
Так хоть что-то из жизни получай!
Но он все равно шел впереди
Но он все равно шел впереди
Он не хотел власти Ясио, потому что был глуп
И он не думал о самом сладком из тел
Потому что он был бы влюблен, властно напился бы
И он воду жизни нашел
Загремел в Осипов дикий
Где змеи извивались у его ног
Убежал бы-кто мудрый-от их шипения
Но Ясио шипение понять мог
Но Ясио шипение понять мог
Глупый Гарри, Глупый Гарри
Если ты нас не напугал
Идите вперед по тропинке к самой вершине
Но не обращай внимания на прелести
Не оглядывайтесь по сторонам
Потому что тогда тебя никто не спасет
Потому что тогда тебя никто не спасет
Стволы вверх по каменистой тропе
Среди призраков, призраков, безголовых тел
Но все это не пугает его
Потому что не такие бакенбарды из дома знал
Он уже видит на вершине, как из источника
Вода жизни хлещет серебряным туманом
А у источника один из братьев подмигивает
Смотри, Яша, вон твой дом!
Смотри, Яша, вон твой дом!
Глупый Гарри, Глупый Гарри
Что-то для иллюзии вспыхнуло
Один раз ты посмотрел вниз, единственный раз
Ни к чему труды, дорога кровавая
Исчез дом и брат призрак
И ты превратился под вершиной в валун
И ты превратился под вершиной в валун
Теперь возвращается глупый Гензель из камня
Ползет по дороге год за годом - дюйм
Но пройдут целые поколения
До того, как злотый даль победит
А когда дойдет до дома камень
Детям кто-то расскажет о нем сказку
И появится у старых ворот
Оживленный сказкой глупый Гензель
Оживленный сказкой глупый Гензель
Глупый Гарри, Глупый Гарри
Ты понимал птичью речь
Но больше вы уже понимаете сегодня
В сказках спят реальные деяния
Воды жизни не существует
Но за ней всегда стоит идти
В сказках спят реальные деяния
Воды жизни не существует
Но за ней всегда стоит идти