Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Dwadzieścia Lat Później

Muszkieterowie już nie ci sami
Dojrzałości pożółkli goryczą
Zaczęli liczyć się z realiami
Choć realia się z nimi nie liczą
Słaby tron, książęta żadni, kwaśne wina
Cech żebraków i proboszczy trzęsie miastem
Nagrabionym srebrem karmi się kardynał
Dawna służba na polityków wyrasta
D′Artagnan jest muszkieterów oficerem
Sam purpurat raczy dawać mu rozkazy
W przedpokojach władzy czeka na karierę
Szpadą oskrobując but z zapachu władzy
Brat Aramis stal w biskupiej skrył sukience
Maścią intryg pielęgnuje gładkość dłoni
Kiedy trzeba zdradzi i umyje ręce
Kiedy trzeba Pismem Świętym się zasłoni
Muszkieterowie już nie ci sami
Dojrzałości pożółkli goryczą
Zaczęli liczyć się z realiami
Choć realia się z nimi nie liczą
Portos w hołdów i tytułów tłuszcz obrasta
Szpada służy mu za rożen na zające
Można lepić i urabiać go jak ciasto
Byle olśnić jakimkolwiek celu słońcem
Prawy Atos przestał wreszcie pić na umór
Czci i chroni szpady etos dumny Atos
Choć wątroba nie ta, wciąż ta sama duma
Jego syn zapłaci kiedyś życiem za to
Przyjaciele okłamują się w ukłonach
Nie ufają sobie dawno już za grosz
Nowych czasów bólem dali się przekonać
Że się zdradą a nie szpadą kreśli los
Każdy za siebie kosztem każdego
Na prywatną miarę grób mości
Jeden za wszystkich wszyscy za jednego
Stara baśń niewinnej młodości
Jeszcze stać ich by historii się przypomnieć
Wskoczyć w siodło i wykrzesać iskry z ostrza
Znów uwierzyć w zew: Muszkieterowie do mnie!
Lecz historia - czy się stanie przez to prostsza
Psieje świat, czy może właśnie psieją oni
Psiocząc na to co ich dziełem w jakimś stopniu
Z siebie samych szydzą, gdy im się przypomni
Jacy byli kiedyś pięknie nieroztropni
Właśnie wspomnienia jak cudze losy
Trzosy pełne, a serca próżne
Fałszu zeskrobać z prawdy nie sposób
Zaledwie w dwadzieścia lat później
Zaledwie w dwadzieścia lat później!
Zaledwie w dwadzieścia lat później!!!

Мушкетеры уже не те
Спелость пожелтела горечью
Стали считаться с реалиями
Хотя реалии с ними не в счет
Слабый престол, князья, кислые вина
Черты нищих и пасторов трясет город
Серебряным серебром кормится кардинал
Прежняя служба на политиков вырастает
Д'Артаньян-офицер мушкетеров
Сам пурпур соизволит отдавать ему приказы
В подъездах власти ждут карьеры
Шпагой обдирая сапог от запаха власти
Брат Арамис стал в епископской одежде
Мазь интриги лелеет гладкость рук
Когда нужно предать и мыть руки
Когда надо Священным Писанием завесить
Мушкетеры уже не те
Спелость пожелтела горечью
Стали считаться с реалиями
Хотя реалии с ними не в счет
Портос в дань и титулы жир обрастает
Шпага служит ему вертелом для зайцев
Можно лепить и лепить, как тесто
Чтобы ослепить любую цель солнцем
Правый Атос, наконец, перестал пить до смерти
Поклоняется и защищает шпаги этос гордый Атос
Хотя печень не та, все та же гордость
Его сын когда-нибудь заплатит за это своей жизнью
Друзья лгут друг другу в поклонах
Они давно не доверяют друг другу.
Новые времена боли дали себя убедить
Что предательством, а не шпагой рисует судьбу
Каждый за себя за счет каждого
На частную меру могила его величества
Один за всех все за одного
Старая сказка невинной молодости
Они еще могут вспомнить историю
Вскочить в седло и высечь искры из клинка
Снова поверили в зов: мушкетеры ко мне!
Но история-станет ли она проще
Собачий мир, или, может быть, просто собачий они
Psiocząc на то, что их работа в какой-то степени
Они насмехаются над собой, когда им вспоминают
Какие они были когда-то красиво неразгаданные
Только воспоминания, как чужие судьбы
Стебли полные, а сердца тщетные
Ложь соскребать с истины невозможно
Всего через двадцать лет
Всего через двадцать лет!
Всего через двадцать лет!!!