Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Nasza Klasa

Nasza Klasa

Co się stało z naszą klasą, pyta Adam w Telawiwie
Ciężko sprostać takim czasom, ciężko w ogóle żyć uczciwie
Co się stało z naszą klasą, Wojtek w Szwecji w porno klubie
Pisze dobrze mi tu płacą, za to co i tak wszak lubię
Kaśka z Piotrkiem są w Kanadzie, bo tam mają perspektywy
Staszek w Stanach sobie radzi, Paweł do Paryża przywykł
Gośka z Przemkiem ledwie przędą, w maju będzie trzeci bachor
Próżno skarżą się urzędom, że też chcieliby na Zachód
Za to Magda jest w Madrycie i wychodzi za Hiszpana
Maciek w grudniu stracił życie, gdy chodzili po mieszkaniach
Janusz, ten co zawiść budził, że go każda fala niesie
Jest chirurgiem, leczy ludzi, ale brat mu się powiesił
Marek siedzi za odmowę, bo nie strzelał do Michała
A ja piszę ich historię - i to już jest klasa cała
Jeszcze Filip, fizyk w Moskwie, dziś nagrody różne zbiera
Jeździ kiedy chce do Polski, był przyjęty przez premiera
Odnalazłem klasę całą, na wygnaniu, w kraju, w grobie
Ale coś się pozmieniało, każdy sobie żywot skrobie
Odnalazłem całą klasę, wyrośniętą i dojrzałą
Rozdrapałem młodość naszą, lecz za bardzo nie bolało
Już nie chłopcy lecz mężczyźni, już kobiety nie dziewczyny
Młodość szybko się zabliźni, nie ma w tym niczyjej winy
Wszyscy są odpowiedzialni, wszyscy mają w życiu cele
Wszyscy w miarę są normalni, ale przecież to nie wiele
Nie wiem sam co mi się marzy, jaka z gwiazd nade mną świeci
Gdy wśród tych nieobcych twarzy, szukam ciągle twarzy dzieci
Czemu wciąż przez ramię zerkam, choć nie woła nikt kolego
Że ktoś ze mną zagra w berka, lub przynajmniej w chowanego
Własne pędy własne liście, zapuszczamy każdy sobie
I korzenie oczywiście, na wygnaniu, w kraju, w grobie
W dół, na boki, wzwyż ku słońcu, na stracenie w prawo w lewo
Kto pamięta, że to w końcu, jedno I to samo drzewo

Наш Класс

Что стало с нашим классом, спрашивает Адам в Тель-Авиве,
Тяжело этим временам соответствовать, тяжело вообще жить честно, милая.
Что стало с нашим классом, Войтек в Швеции в порно-клубе,
Пишет: "Мне хорошо платят за то, что я и так люблю, дорогая."
Каська с Петром в Канаде, потому что там у них перспективы,
Сташек в Штатах справляется, Павел к Парижу привык,
Гошка с Пшемом еле сводят концы с концами, в мае будет третий ребёнок,
Напрасно жалуются властям, что тоже хотели бы на Запад,
Зато Магда в Мадриде и выходит замуж за испанца,
Мачек в декабре погиб, когда ходили по квартирам,
Януш, тот, что зависть вызывал, что его каждая волна несёт,
Хирург, лечит людей, но брат его повесился,
Марек сидит за отказ, потому что не стрелял в Михала,
А я пишу их историю - и это уже весь класс, родная.
Ещё Филипп, физик в Москве, сегодня награды разные собирает,
Ездит, когда хочет, в Польшу, был принят премьером,
Я нашёл весь класс, в изгнании, на родине, в могиле,
Но что-то изменилось, каждый себе жизнь кроит, любимая.
Я нашёл весь класс, повзрослевший и зрелый,
Расковырял нашу молодость, но не очень-то и болело,
Уже не мальчики, а мужчины, уже женщины, не девочки,
Молодость быстро заживает, в этом нет ничьей вины,
Все ответственны, у всех в жизни есть цели,
Все в меру нормальные, но это ведь не много,
Не знаю сам, о чём мечтаю, какая звезда надо мной светит,
Когда среди этих незнакомых лиц, ищу постоянно лица детей,
Почему всё время оглядываюсь, хотя никто не зовёт: "приятель",
Чтобы кто-то со мной сыграл в салочки, или хотя бы в прятки,
Свои побеги, свои листья, пускаем каждый себе,
И корни, конечно же, в изгнании, на родине, в могиле,
Вниз, в стороны, вверх к солнцу, на погибель вправо, влево,
Кто помнит, что это в конце концов, одно и то же дерево.